Η μαέστρος μίλησε στη σατιρική εκπομπή, μεταξύ άλλων, και για τον σύζυγό της και υπουργό Υγείας Αδωνι Γεωργιάδη.

«Ο Αδωνις δεν μπορεί να κάνει τίποτα στο σπίτι. Δεν νομίζω να ξέρει πού είναι τα ποτήρια ή τα πιάτα, γιατί τον φροντίζω εγώ πάρα πολύ» αποκάλυψε η Ευγενία, ενώ συμπλήρωσε ότι του πηγαίνει πρωινό στο… κρεβάτι.

Οσο για το κατά πόσο ο υπουργός είναι άνετος με τις τηλεοπτικές της επιλογές, είπε πως η περίοδος που παρουσίαζε τη «Στιγμή της αλήθειας» ήταν πολύ δύσκολη για εκείνη και τον σύζυγό της, ενώ όταν χόρευε στο show του ΑΝΤ1 άφησε να εννοηθεί ότι ο υπουργός ζήλευε!

«Αν μου ζητούσαν τώρα να συμμετάσχω στο "Dancing", o Αδωνις δεν θα με άφηνε να πάω. Τότε δεν είχε καταλάβει τι σημαίνει. Το κατάλαβε στο πρώτο live και μου είπε "μήπως να έφευγες;". Ηταν πολύ δύσκολη εποχή. Δεν ήταν τίποτα κακό, απλώς ήταν πρωτόγνωρο. Τρεις μήνες έκανε η σχέση μας να επιστρέψει στα φυσιολογικά της. Ρώταγε συνέχεια τι χορό θα χορέψουμε και ήθελε να έχει λόγο στα ρούχα μου» είπε η μαέστρος.

Την ερχόμενη Κυριακή όμως ο υπουργός Υγείας μπορεί να είναι ήσυχος, αφού η Ευγενία θα βρεθεί στο πλατό του show για να κρίνει τους φετινούς διαγωνιζόμενους και όχι για να αποκαλύψει τα κάλλη της και να δείξει τη σέξι χορεύτρια που κρύβει μέσα της.

Σύμφωνα με πληροφορίες πάντως, και ο Θέμος θα καθίσει στην κριτική επιτροπή του «Dancing with the stars 4», στο live της Κυριακής 22 Δεκεμβρίου.

Σε αυτές τις χώρες ακόμη και σήμερα πολλά κτίρια και ξενοδοχεία δεν διαθέτουν 13ο όροφο και πολλοί δρόμοι δεν έχουν τον αριθμό 13.

Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, ο μύθος προέρχεται από το γεγονός ότι ο δέκατος τρίτος μαθητής του Χριστού ήταν ο Ιούδας.

Η Παρασκευή θεωρείται δυσοίωνη ίσως επειδή τέτοια μέρα σταυρώθηκε ο Χριστός. Για τους μουσουλμάνους όμως είναι γρουσούζικη, επειδή ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό μέρα Παρασκευή.

Πολλοί θεωρούν πως ο μύθος γεννήθηκε με την απόφαση του Πάπα να εκδώσει διάταγμα για τη σύλληψη και θανάτωση των ναϊτών ιπποτών. Το διάταγμα εκδόθηκε σε συνεννόηση με τον βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππου του Δ΄, Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 1307.

Στη σφαίρα των μύθων της Παρασκευής και 13 ανήκουν και τα εξής: η αποστολή της NASA, Απόλλων 13 με προορισμό το Φεγγάρι, εκτοξεύθηκε στις 13:13, ενώ μετά από τα σοβαρά προβλήματα που παρουσιάστηκαν, η αποστολή διακόπηκε στις 13 Απριλίου. Παρασκευή επίσης, ήταν η καθιερωμένη εκτέλεση κρατουμένων στην αρχαία Ρώμη. Όταν το όνομα ενός ατόμου έχει δεκατρία γράμματα θεωρείται ότι έχει την τύχη του διαβόλου (Jack the Ripper, Charles Manson, κτλ.).

Για ποιο λόγο, όμως, πρέπει να σταματήσεις να το κάνεις;
Ερευνητής του Πανεπιστημίου του Drexel τράβηξε το παρακάτω βιντεάκι το οποίο είναι ιδιαιτέρως τρομακτικό. Πρόσεχε γιατί μπορεί να μην ξαναδείς το ωμό κοτόπουλο με τον ίδιο τρόπο ξανά!


Πώς σου φάνηκε; Μπορεί όταν πλένεις το δικό σου κοτόπουλο να νομίζεις πως είσαι τόσο προσεκτική που δεν πετάγονται νερά πουθενά τριγύρω αλλά ακόμα και μικροσκοπικές σταγόνες νερού να πετάγονται (που πετάγονται) τα μικρόβια κάνουν την εμφάνισή τους στο δευτερόλεπτο.
Μπορεί εσύ να νομίζεις ότι πλένοντάς το κάνεις κάτι καλό αλλά ο καλύτερος τρόπος για να σκοτώσεις τα βακτήρια με ασφάλεια είναι να το μαγειρέψεις και όχι να το πλύνεις.

Η οικονομική κρίση ένα από τα πρώτα – αν όχι απαραίτητα – σίγουρα υποχρεωτικά αγαθά πουσε χιλιάδες νοικοκυριά έβαλε στοπ ήταν τα ασφαλιστήρια των αυτοκινήτων. Όσο περνούσε ο χρόνος, όλο και μεγάλωνε ο αριθμός των αυτοκινήτων που κυκλοφορούσαν χωρίς τον πολυπόθητο και ακριβό χαρτάκι, ενώ πλέον το πρόβλημα γίνεται και εντονότερο. 

Ιδιοκτήτες και οδηγοί που στην προσπάθειά τους να κερδίσουν χρήματα κατέφυγαν σε μικρότερες και άγνωστες ασφαλιστικές εταιρίες που αποδείχθηκαν μαϊμού. Μάλιστα θύματα των ανύπαρκτων ασφαλιστικών εταιριών φέρονται να έχουν πέσει χιλιάδες ιδιοκτήτες αυτοκινήτων στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η Ομοσπονδία Ασφαλιστών να ζητά την παρέμβαση του Γενικού Γραμματέα Καταναλωτή, ενώ όπως αναφέρουν οι ασφαλιστές, πρόκειται για εταιρίες με έδρα τους ξένες χώρες όπως Βουλγαρία, Σκόπια και χώρες της πρώην σοβιετικής ένωσης.

 Οι ιδιοκτήτες που μπλέκουν στα πλοκάμια αυτών των ασφαλιστικών, μένουν εκτεθειμένοι από κάθε πλευρά αφού οι συγκεκριμένες εταιρίες – που δεν έχουν καν καταχωρηθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος – και ασφαλιστήρια τα οποία εκδίδουν δεν αναγνωρίζονται από την Τροχαία με αποτέλεσμα πολλές φορές να βρεθούν χωρίς κάλυψη οι οδηγοί που ενεπλάκησαν σε ατύχημα. «Αγοράστε από εκεί που ξέρετε», καταγγέλλουν οι ασφαλιστές 

Σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή μίας από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες στην Ελλάδα οι μαϊμού-εταιρίες «δίνουν και παίρνουν» στην Ελλάδα. Κυρίως αυτές οι εταιρίες είναι βουλγαρικής προέλευσης, οι οποίες πουλάνε φθηνά ασφάλιστρα, τα οποία όμως δεν έχουν απολύτως καμία ισχύ. 

Είναι στην ουσία άκυρα, εφόσον δεν αναγνωρίζονται από την ελληνική νομοθεσία. Η συμβουλή του στους πολίτες είναι: «Αγοράστε από εκεί που ξέρετε». Ενώ, τονίζει – σε δηλώσεις του στο e-reportaz – ότι αυτές οι εταιρίες μπορούν να γίνουν αντιληπτές από τον κόσμο είτε γιατί είναι παντελώς άγνωστες, είτε γιατί οι τιμές είναι πάρα πολύ χαμηλές από το μέσο όρο της αγοράς. Η πλαστογράφηση ασφαλιστηρίων είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο και μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας το όνομα γνωστής ασφαλιστικής ως κάλυψη για να προωθήσουν τα ψεύτικα ασφάλιστρα στους ανυποψίαστους καταναλωτές. Διεθνές φαινόμενο τα πλαστά ασφαλιστηρία, απαντούν αρμόδιοι Ο Κωνσταντίνος Μπερτσιάς, αρμόδιος υπεύθυνος στον κλάδο αυτοκινήτων, έπειτα από τηλεφωνική επικοινωνία e-reportaz.gr δήλωσε: «Δεν υπάρχουν εταιρίες μαϊμού! 

Το θέμα των πλαστών ασφαλιστηρίων είναι ένα διεθνές φαινόμενο και στη χώρα μας έγινε γνωστό και αντιληπτό περίπου πριν από 4 μήνες στην Κρήτη, όπου βρήκαν 2- 3 πλαστά συμβόλαια. Στην ουσία δεν υπάρχουν εταιρίες που κάνουν αυτή τη δουλειά, αλλά κάποιοι απατεώνες που πουλάει τα πλαστά ασφάλιστρα σε πελάτες». Κυρώσεις από την Τροχαία εαν κάποιος συλληφθεί με πλαστό ασφαλιστήριο Η ελληνική τροχαία μας ενημέρωσε ότι οι κυρώσεις που επιβάλλονται σε αυτόν που θα συλληφθεί να οδηγεί με πλαστό συμβόλαιο είναι η σύλληψη για πλαστογραφία. 

Η κύρωση δεν αποτρέπεται ακόμα και αν ο ίδιος είναι ανυποψίαστος κι έπεσε θύμα απάτης εταιρίας μαϊμού. Οι αστυνομικές αρχές είναι υποχρεωμένες να τον συλλάβουν και από εκεί και πέρα αναλαμβάνουν την διαλεύκανση οι δικαστικές αρχές. Τα πλαστά ασφαλιστήρια δεν είναι Ελληνικό φαινόμενο, αλλά είναι θέμα που έχει αποκτήσει διεθνείς διαστάσεις. 

Στη Μεγάλη Βρετανία, διαφημιστικές καμπάνιες προβάλλουν το ζήτημα, προκειμένου να ενημερωθεί ο κόσμος και οι πολίτες να μην είναι ανυποψίαστοι. Το ΙΝΚΑ προειδοποιεί τους καταναλωτές και η Αστυνομία γνωρίζει Σύμφωνα με δημοσίευμα του e-reportaz και έπειτα από επικοινωνία με τον πρόεδρο του ΙΝΚΑ (Ινστιτούτο Καταναλωτών), Γεώργιο Λεχουρίτη, έγινε γνωστό πως «Σε κάθε οικονομική κρίση, επιτήδειοι σε όλο το φάσμα της αγοράς προσπαθούν να εξαπατούν τους πολίτες. Ένα αντίστοιχο φαινόμενο είναι και οι «μαϊμού» ασφαλιστικές εταιρείες. Θα πρέπει οι καταναλωτές να είναι ιδιαίτερα προσεχτικοί, όχι μόνο με τις ασφαλιστικές εταιρείες αλλά και με τα υποτιθέμενα ασφαλιστικά πρακτορεία. Έχουν παρουσιαστεί στον Ελληνικό χώρο μερικές ασφαλιστικές εταιρείες με έδρα χώρες του εξωτερικού, όπως, Βουλγαρία, Λιθουανία αλλά και τρίτου κόσμου χώρες δίνοντας τιμές ασφαλίστρων πολύ χαμηλές σε σύγκριση με υπόλοιπες ασφαλιστικές εταιρείες. Θα πρέπει οι Έλληνες καταναλωτές να απευθύνονται σε συγκεκριμένες εταιρείες που είναι στη λίστα της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία πιστοποιεί την φερεγγυότητα των ασφαλιστικών εταιρειών. 

Παράλληλα, όταν απευθύνονται σε πρακτορεία που εκπροσωπούν ασφαλιστικές εταιρείες, πριν πληρώσουν να ζητούν επίσημα τα συμβόλαια της γιατί υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι ασφαλιστές εισπράττουν τα ασφάλιστρα τους, παραδίδοντας πλαστές ασφάλειες και αν συμβεί κάποιο ατύχημα τότε «πάρτο αυγό και κούρευτο». 

Παράλληλα ακόμα και στις περιπτώσεις που εξασφαλίσετε ασφάλιστρα μέσω ίντερνετ με έκπτωση 15-20%, καλό θα ήταν να τα αποφεύγετε γιατί αν τυχόν συμβεί ατύχημα θα δυσκολέψει τη διαδικασία επίλυσης της διαφοράς. Ενώ η προσωπική σχέση του ασφαλιζόμενου με τον ασφαλιστή θα του εξασφαλίσει την επίλυση σε οποιαδήποτε διένεξη. 

Το story απλό αλλά ουσιαστικό και υποδειγματικά κινηματογραφημένο: ένας εφαψίας, που δρα στα αστικά λεωφορεία, ερωτεύεται μία μυστηριώδη γυναίκα, που έχει το ίδιο πάθος. 

Οι σκηνές των αγγιγμάτων φλογερές, με το γεμάτο διεστραμμένη λαγνεία βλέμμα του Νινιού να αποδίδει άριστα την ηδονή που απορρέει από την παράβαση των αστικών κανόνων συμπεριφοράς. Εκεί κάπου στα τέλη του '90, οι καιροί άλλαξαν: τα παλιά αστικά λεωφορεία άρχισαν να αντικαθίστανται με νέου τύπου μεγαλύτερα οχήματα, το θρυλικό «πράσινο» που έκανε τη διαδρομή Σύνταγμα-Πειραιάς και υπήρξε επί μακρόν άντρο και πεδίο δράσης της σεξουαλικής παραφιλίας του εφαψιάκια μία μέρα έπαψε να υπάρχει, όπως και τα παλιά κίτρινα τρόλεϊ που υπερπλήρη από κόσμο μετέτρεπαν την Βασιλίσσης Σοφίας σε θέατρο κρυφών, μυστικών σεξουαλικών επαφών που άλλοτε κατέληγαν σε καβγάδες και λιντσαρίσματα. 

Μην σπεύσετε να τους καταδικάσετε: οι περίφημοι κολλητηρτζήδες ανήκουν σε μία ειδική κάστα. Δεν είναι άνθρωποι ασεξουαλικοί που κάνουν ό,τι κάνουν επειδή δεν μπορούν να έχουν νορμάλ σεξουαλική ζωή.

 Ο κολλητηρτζής αντλεί ηδονή από αυτό το παιχνίδι μυστικότητας και παράβασης, από τον πυρετό λαγνείας που πυροδοτεί το απαγορευμένο. Σύμφωνα με τον ιδιαιτέρως επιτυχή ορισμό του ιστότοπου slang.gr «Ο εφαψάκιας πάσχει από σεξουαλική παραφιλία με ζητούμενο την μη συναινετική σωματική τριβή με αγνώστους σε στενούς και συνωστισμένους χώρους όπως σε μέσα μαζικής συγκοινωνίας, μπαρ, πολιτικές εκδηλώσεις, εκκλησίες, συναγωγές, τεμένη». Επιπλέον: «Ο original εφαψίας δεν φοράει ποτέ εσώρουχα. 

Το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή για να δράσει και να θέσει σε εφαρμογή τα κρυφά εφαψιστικά του σχέδια. Θα τον βρείτε συχνά να διασκεδάζει σε καλοκαιρινά μπαράκια/clubs με σήμα κατατεθέν το αεράτο-ανάλαφρο παντελόνι (κατά προτίμηση λινό) που το επιτρέπει να λικνίζεται αισθανόμενος τις εκκρεμοειδείς κινήσεις του πέους του. 

Κρατώντας στο ένα χέρι το ποτό κουνιέται απαλά στο ρυθμό της μελωδίας και προσεγγίζει εκστασιασμένος το επόμενο θύμα του, συνήθως από πίσω. Πρόκειται για τη στιγμή της εφαψιστικής κορύφωσης. Ο εφαψίας δεν αποζητά το σεξ παρά μόνον αυτές τις στιγμές αμοιβαίου εφαψιστικού χορού με το θύμα που ανυποψίαστα συμμετέχει…

Όταν πλέον το καταλάβει είναι ήδη αργά και ο εφαψίας θα έχει ολοκληρώσει το έργο του». Όσοι έχετε δράσει στο παρελθόν ως κολλητηρτζήδες, απολαμβάνοντας τις πεταχτές καμπύλες της κυρίας μπροστάς σας ή έχετε πέσει θύματα κολλητηριού και το έχετε απολαύσει, ιδού μία ευκαιρία να αποτίσετε όλοι ένα φόρο τιμής στο περίφημο παράσιτο των αστικών συγκοινωνιών που έκανε τις διαδρομές με τρόλεϊ και λεωφορεία μία ξεχωριστή, γεμάτη περιπέτεια, ενοχλητική εμπειρία στην γκρίζα, θλιβερή μαγεία της αλλοτινής Αθήνας…

Στο όχημα του μετέφερε επτά φίλους του, εκ των οποίων ο ένας παραμένει σε κωματώδη κατάσταση και ένας άλλος έμεινε παράλυτος. 

Η ποσότητα αλκοόλης στον οργανισμό του μετρήθηκε αμέσως μετά και ήταν τρεις φορές επάνω από τα όρια για ενήλικες. Πρόσφατα ο νεαρός δικάστηκε και σήμερα η υπόθεση του είναι πρώτο θέμα σχεδόν σε όλα τα αμερικάνικα μέσα μιας και η ποινή αλλά κυρίως η αιτιολογία, έχουν εξοργίσει τις οικογένειες των θυμάτων και την κοινή γνώμη. Ο Ethan Couch τιμωρήθηκε με 10ετή επιτήρηση της οποίας τα έξοδα θα πληρώσει η οικογένειά του ενώ κανονικά θα έπρεπε να βρεθεί αντιμέτωπος με 20ετή φυλάκιση και αυτό γιατί το επιχείρημα του συνηγόρου του έγινε δεκτό σαν ελαφρυντικό και ανέτρεψε όλη την υπόθεση. 

Ο συνήγορος του εμφάνισε στο δικαστήριο τη γνωμάτευση γιατρών και ψυχολόγων που ισχυρίζεται ότι ο νεαρός πάσχει από το σύνδρομο affluenza. 

Όσο παράδοξο και αν ακούγεται αυτό το επιχείρημα, έγινε δεκτό και ο νεαρός απλά θα ακολουθήσει μια σειρά θεραπειών και συμβουλευτικής σε κέντρο της Καλιφόρνια που θα κοστίζει $450,000, ετησίως στους γονείς του αφήνοντας απογοητευμένους και άναυδους τους κατήγορους. 

Τα αμερικανικά μέσα σημειώνουν πάντως, πως το σύνδρομο αυτό δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένο και καταγεγραμμένο σε κανένα εγχειρίδιο σύγχρονης ψυχιατρικής και ψυχολογικών νοσημάτων ενώ αναδεικνύουν μερικές ακόμη υποθέσεις που κάτι ανάλογο χρησιμοποιήθηκε σε μερικά ακόμη κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που είχαν στο παρελθόν διαπράξει αξιόποινες πράξεις.

Φραγμό στη μονοπώληση του ελέγχου της παραγωγής και εμπορίας των τροφίμων προσπαθούν να βάλουν ευρωβουλευτές από διαφορετικές πολιτικές ομάδες συμπαρατασσόμενοι απέναντι στην πρόταση κανονισμού που έχει καταθέσει η επιτροπή Υγείας της Ε.Ε. Βάσει της πρότασης, επιβάλλονται γραφειοκρατικά εμπόδια στους γεωργο-κτηνοτρόφους, αν δεν προσφεύγουν στις βιομηχανίες σπόρων.

 Η αιτιολογία που προβάλλει η επιτροπή μέσω της γενικής γραμματείας της που έχει την αρμοδιότητα ελέγχου των φυτών είναι ότι απλοποιεί τη νομοθεσία και τις 12 σχετικές οδηγίες που συμπεριλαμβάνει στον προταθέντα κανονισμό! Πατέντα Υπενθυμίζεται ότι η κανονική νομοθεσία που αφορά την εμπορία σπόρων ίσχυε από τη δεκαετία του 1960. Μέχρι σήμερα τα κράτη-μέλη στην Ε.Ε. των «27» είχαν (υποχρεωτικώς) ενσωματώσει το νομικό πλαίσιο της Ε.Ε. στην εθνική τους νομοθεσία. 

Επί της ουσίας αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται σήμερα για τον έλεγχο της σποροπαραγωγής ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, με τη ραγδαία ανάπτυξη της γενετικής μηχανικής. Τότε έγινε η εισαγωγή του όρου της «βιομηχανικής πατέντας οργανισμών», αλλάζοντας τη φύση της ίδιας της γεωργίας. Μόνο λίγες εταιρείες-κολοσσοί που δεν ξεπερνούν τη μία ντουζίνα (Syngenta-Dupont, Monsanto, Basf) ελέγχουν τα 2/3 της παγκόσμιας αγοράς. 

Στο παιχνίδι συμμετέχει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου: Από τις αρχές του 2000 προώθησε συνθήκες και νομικές συμφωνίες όπως εκείνη για τα ζητήματα εμπορίου για τα δικαιώματα της πνευματικής ιδιοκτησίας που αφορά περισσότερα από 140 κράτη και επιτρέπει το πατεντάρισμα γονιδίων, φυτών, ζώων, βακτηρίων, ιών κ.λπ. Αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης τονίζουν ότι με το νέο κανονισμό προβλέπονται: 

Απλούστεροι και ευέλικτοι κανόνες για την εμπορία σπόρων και άλλου φυτικού-αναπαραγωγικού υλικού με σκοπό να διασφαλιστούν η παραγωγικότητα, η προσαρμοστικότητα και η ποικιλότητα των καλλιεργειών και των δασών της Ευρώπης. Επίσης εξασφαλίζεται η προστασία της βιοποικιλότητας και της βιώσιμης γεωργίας κ.ά. Ελεγχος τροφής Δεν είναι έτσι τα πράγματα, αντιλέγει ο ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης επισημαίνοντας ότι «με τη δικαιολογία της προστασίας της αγροτικής παραγωγής κλιμακώνεται ο πόλεμος για τον έλεγχο της τροφής από τις πολυεθνικές». Με τροπολογία του ζητείται η «πλήρης απόρριψη της πρότασης». Προσπαθώ, λέει ο ευρωβουλευτής, να υποστηριχθεί από την πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου. 

Η έγκριση του κανονισμού θα σημάνει και το τέλος των τοπικών ποικιλιών και την εξάρτηση του αγροτικού κόσμου από τους γίγαντες της γενετικής μηχανικής που προωθούν τα μεταλλαγμένα ως τη λύση-σωτηρία των προβλημάτων επισιτισμού παγκοσμίως. Η νέα πραγματικότητα όμως θα διαμορφώσει ένα νέο νομικό, τεχνικά ασφυκτικό πλαίσιο, που θα απαγορεύει ακόμα και το μαρουλάκι στη γλάστρα… 

Απολαύστε τις....

 Δείτε το βίντεο από τον ΑΝΤ1

Ποιοι είναι αυτοί; Όσοι βρίσκονται στην περιοχή ανεβαίνουν σε ψηλότερα βράχια που υπάρχουν εκεί και αποφασίζουν να βουτήξουν στο στενό πηγάδι. Από εκεί και πέρα όλα είναι θέμα τύχης.

Η κλίση της βουτιάς, του σώματος, η προσγείωση, ο τρόπος της πτώσης… «Επειδή οι πέτρες είναι τόσο κοντά και ο λαιμός του πηγαδιού στενός, χρειάζεται ικανότητα, εμπειρία και μεγάλη προσοχή», αναφέρει η ιστορικός Dorothy Wimberley Kerbow.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι αργότερα την ίδια ημέρα, ακόμα ένας εργαζόμενος πέθανε από καρδιακή προσβολή σε συνεδριακό κέντρο δίπλα στο γήπεδο στην πόλη Μανάους.

Οι εισαγγελικές αρχές της πολιτείας ζήτησαν από δικαστή να διατάξει την αναστολή των εργασιών στο γήπεδο Μανάους μέχρις ότου υπάρξουν εγγυήσεις για ασφαλείς συνθήκες εργασίας.

Ο Μαρκλουέντο ντε Μέλο Φερέιρα, 22 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο. Ο νεαρός άνδρας έπεσε από ύψος 32 μέτρων όταν το καλώδιο στο οποίο στηριζόταν έσπασε.

Στις 27 Νοεμβρίου, δύο ακόμα εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους στο Σάο Πάολο όταν ένα γερανός κατέρρευσε στον χώρο όπου πρόκειται να διεξαχθεί το πρώτο παιχνίδι του Παγκόσμιου Κυπέλλου, στις 12 Ιουνίου. Ένας ακόμα εργαζόμενος απεβίωσε κατά τη διάρκεια εργασιών στο γήπεδο της Παλμέιρας.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο θα διεξαχθεί σε συνολικά 12 πόλεις της Βραζιλίας.

Βέβηλοι με χιούμορ…

 Με βάση τα όσα έχουν κατατεθεί στην Αστυνομία, ο Λέρι Τσιχλάτζε, αναχώρησε από το σπίτι, παίρνοντας τα πράγματα του, ρούχα, διαβατήριο και κινητό. 

Αυτό έγινε το απόγευμα της 7ης Δεκεμβρίου, όπως αναφέρει το συγγενικό του πρόσωπο, στο οποίο ο σπουδαστής έδωσε την εντύπωση ότι θα ταξίδευε με προορισμό την ιδιαίτερη πατρίδα του. Ήταν η τελευταία φορά που τον είδε. 

Δύο ημέρες μετά και αφού ο νεαρός παρέμενε άφαντος, χωρίς να έχει επικοινωνήσει με την οικογένεια του, ακολούθησε η καταγγελία εξαφάνισης στην Αστυνομία. 

Το κινητό του τηλέφωνο παραμένει κλειστό ενώ από τον πρώτο κύκλο ερευνών σε λιμάνια και αεροδρόμια προκύπτει, σύμφωνα με την Αστυνομία, ότι ο 22χρονος δεν έχει ταξιδέψει εκτός Κρήτης. 

Ο Ιρλανδός ηθοποιός Πίτερ Ο"Τουλ, ο κινηματογραφικός «Λόρενς της Αραβίας» άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 81 ετών, μετά από

Είναι μία από τις πιο αγαπημένες γιορτές του χρόνου για μικρούς και μεγάλους. Κι όμως κάποτε τα Χριστούγεννα είχαν απαγορευτεί!

Επί 22 χρόνια οι κάτοικοι της Βοστόνης που έκαναν

Η παρουσιάστρια χρειάστηκε χρόνο μέχρι να συνειδητοποιήσει τι άκουγε και αλαφιασμένη τον ρώτησε που τον γνώρισε. «Τον έχω δει στην τηλεόραση στον γάμο!», είπε ο τηλεθεατής και τότε ησύχασε επιτέλους η Αννίτα. «Θα του πω του παιδιού ότι τηλεφωνήσατε να έρθετε κάποια στιγμή να παίξετε…», είπε γελώντας. 

Ωστόσο, μερικά λεπτά αργότερα, η Αννίτα Πάνια επανήλθε στο θέμα λέγοντας: «Με έχει σοκάρει αυτός που πήρε και είπε ότι είναι φίλος του παιδιού μου. Λες το παιδί μου να έχει τέτοιες παρέες, όταν δεν το βλέπω εγώ και λέει ότι πάει σχολείο; Να νταραβερίζεται με κόσμο»; 

Το ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΤΑ ΑΤΤΙΚΗΣ καλεί τα επιχειρησιακά σωματεία τους εργαζομένους των δήμων να... πάρουν μαζικά μέρος στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης που οδηγούν στην υποβάθμιση των παροχών υγείας που διοργανώνουν την Τετάρτη 18 Δεκέμβρη, συνταξιουχικές οργανώσεις, σωματεία, μαζικοί φορείς και Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές της Αθήνας.

Απαιτούμε να μην κλείσει καμιά υγειονομική μονάδα. Κανένας εργαζόμενος, κανένας γιατρός του ΕΟΠΥΥ, να μην απολυθεί. Να καταργηθούν οι πληρωμές για φάρμακα,εξετάσεις, συνταγογράφηση, θεραπείες και επισκέψεις στους γιατρούς. Παλεύουν για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία-πρόνοια για όλο το λαό. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

Μέχρι τώρα έχουν ανακοινωθεί οι εξής συγκεντρώσεις στα Ιατρεία του ΕΟΠΥΥ:

Αμαρούσιου στις 11 π.μ.- Ν. Ιωνίας στις 10.00 π.μ,- Ν. Φιλαδέλφειας στις 10.00 π.μ.

Χαλανδρίου στις 10.00 π.μ.- Χαϊδαρίου στις 10.00 π.μ.- Αιγάλεω στις 10.00 π.μ.

Αγ. Βαρβάρας στις 10.00 π.μ.- Αγ. Αναργύρων (οδός Μπίμπιζα) στις 8.00 π.μ.

Άγιο Δημήτριου στις 10.00 π.μ.- Γλυφάδας στις 9.30 π.μ.- Ασπρόπυργου στις 10.00 π.μ.- Γαλατσίου στις 11.00 π.μ.- Παγκρατίου στις 8.30 π.μ - Θυμαράκια στις 10.00 π.μ.

Κολιάτσου (οδός Δροσοπούλου) στις 10.00 π.μ.

Στο Δημαρχείο Περιστερίου στις 9 π.μ.

Στην οδό Δεκελείας στο Μενίδι (παραρτ. Συνδικάτου Οικοδόμων) στις 6.00 μ.μ

Στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά (οδό Ο. Σκυλίτση) στις 10.00 π.μ

Στην πλατεία Κανάρια στην Ηλιούπολη στις 10 π.μ.

Στην πλατεία Γαρδένια στο Ζωγράφου στις 10.30 π.μ.

Στην πλατεία Δαβάκη στην Καλλιθέα στις 10.30 π.μ.

Το παραμύθι λοιπόν, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα todayifoundout.com, δημιούργησε η αλυσίδα πολυκαταστημάτων Montgomery Ward, στην προσπάθειά της να εξοικονομήσει κάποια χρήματα.

Ήταν το έτος 1939, όταν οι υπεύθυνοι της εταιρείας αποφάσισαν να βρουν ένα τρόπο για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, από τις πωλήσεις των βιβλίων ζωγραφικής. Έτσι, σκέφτηκαν να φτιάξουν το δικό τους.

Ο Robert L. May, που εργαζόταν ως κειμενογράφος στην εταιρεία, ήταν γνωστός στους συναδέλφους του γιατί ήταν πολύ καλός στο να γράφει στιχάκια και ιστορίες για παιδιά. Επιλέχτηκε λοιπόν για να γράψει μια χριστουγεννιάτικη ιστορία, η οποία θα χρησίμευε ως διαφημιστική προώθηση για τα βιβλία ζωγραφικής που εισήγαγε η εταιρεία.

Ο May στα νιάτα του ήταν πολύ μικροκαμωμένος και πολλά παιδιά τον πείραζαν γι'αυτό. Έτσι αποφάσισε να κάνει μια ιστορία σαν αυτή του ασχημόπαπου που… έγινε κύκνος. Καθώς έγραφε την ιστορία του, δοκίμασε διάφορες εκδοχές της με την τετράχρονη κόρη του Barbara, μέχρι να καταλήξουν μαζί σε μια που θεωρούσαν και οι δύο ικανοποιητική.

Τότε, την παρουσίασε και στο αφεντικό του, στον οποίο δεν άρεσε αρχικά καθώς πίστευε ότι ένας τάρανδος με κόκκινη μύτη υποδήλωνε ότι… έπινε αλκοόλ.

Όταν όμως είδε και τα σκίτσα που σχεδίασε ο Denver Gillen, που εργαζόταν στο δημιουργικό τμήμα της Montgomery Ward, αποφάσισε να δώσει την έγκρισή του.

Τον πρώτο χρόνο ο «Τάρανδος Ρούντολφ με την Κόκκινη Μύτη» πούλησε περίπου 2,4 εκατομμύρια αντίτυπα. Μέχρι το 1946 πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα της ιστορίας είχαν διανεμηθεί από την εταιρεία, αριθμός πολύ εντυπωσιακός, δεδομένου ότι δεν εκτυπώθηκε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Μετά τον πόλεμο, η ζήτηση για την ιστορία του συμπαθέστατου τάρανδου εκτινάχτηκε στα ύψη, με τη μεγαλύτερη ώθηση να δίνεται αφότου ο κουνιάδος του May και ραδιοφωνικός παραγωγός Johnny Marks, δημιούργησε και τη… μουσική εκδοχή της παιδικής ιστορίας.

Το πρωτοτραγούδησε ο Harry Brannon το 1948, όμως το παιδικό τραγουδάκι έγινε διάσημο όταν το είπε ο Gene Autry το 1949, πουλώντας 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο εκείνη τη χρονιά.

Παρά το γεγονός ότι ο May ήταν ο δημιουργός της ιστορίας του Ρούντολφ, ο οποίος έγινε εξωφρενικά δημοφιλής, τα πνευματικά δικαιώματα ανήκαν στην Montgomery Ward. Σε μια κίνηση εξαιρετικά σπάνια για τον επιχειρηματικό χώρο, η εταιρεία αποφάσισε το 1947 να μεταφέρει τα πνευματικά δικαιώματα… στον δημιουργό, χωρίς καμία δέσμευση.

Εκείνη την εποχή ο May ήταν βυθισμένος στα χρέη, με τους ιατρικούς λογαριασμούς να τρέχουν εξαιτίας μιας ανίατης ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του.

Με το που πήρε τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας του, κατάφερε να ξεχρεώσει και μέσα σε λίγα χρόνια ήταν σε θέση να παραιτηθεί από την εταιρεία, παρότι μια δεκαετία μετά επέστρεψε και δούλεψε ξανά γι'αυτήν μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1971.

πηγή: mixanitouxronou.gr

 Πέρα όμως από τη δημοφιλία του αυτή είναι ένα κουκλίστικο μεσαιωνικό χωριό που διατηρεί τις παραδόσεις και την ιστορία του σε κάθε του γωνιά. Γραφικά σπιτάκια, πανέμορφα στολισμένα ιδιαίτερα τις γιορτές, μεσαιωνικές εκκλησίες και ένα ιστορικό κέντρο που οι επισκέπτες απολαμβάνουν βόλτες στα στενά σοκάκια και στα πέτρινα καλντερίμια. Κοσμοπολίτικο χειμερινό θέρετρο αλλά και ταπεινό ορεινό χωριουδάκι, καταφέρνει να συνδυάσει με επιτυχία δύο διαφορετικά πρόσωπα, εξίσου ενδιαφέροντα.Το χιονισμένο τοπίο προσδίδει διαφορετικό χρώμα στο χωριό, ενώ τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά έχει την τιμητική του. Πλήθος χειμερινών δραστηριοτήτων, πολλές πίστες σκι, εορταστικά events αλλά και πανέμορφες χριστουγεννιάτικες αγορές κερδίζουν τις εντυπώσεις. Καταστήματα και εστιατόρια, γραφικά καφέ και μπιστρό ντύνονται στα γιορτινά τους και προσφέρουν διάφορες εκπλήξεις στους επισκέπτες. Και το σημαντικότερο; Ένα από τα πλέον πολυφωτογραφημένα χωριά στην καρδιά των Άλπεων διατηρεί ανέπαφο το μεσαιωνικό του χαρακτήρα, αποτελώντας δείγμα απίστευτης αρχιτεκτονικής του παρελθόντος…




perierga.gr

Εξαιρετικά πιτάκια, νοστιμότατα, που αρέσουν πολύ στα παιδιά.

Μπορούμε να τα φτιάξουμε και με γαλοπούλα, ενώ αν θέλουμε να αποφύγουμε τη φασαρία, μπορούμε να την κάνουμε και στρωμένη πίτα σε ταψί, διαμέτρου 30 - 32 εκατοστών.



Κοτοπιτάκια τρίγωνα με πιπεριές και φέτα..

Υλικά

• 500 γραμ. κοτόπουλο βρασμένο και ξεκοκκαλισμένο
• 500 γραμ. πιπεριές χρωματιστές, διάφορες
• 200 γραμ. φέτα
• 1 μεγάλη ώριμη ντομάτα ψιλοκομμένη
• 3 κουτ. σούπας άνηθο ψιλοκομμένο
• 1 κρασοπότηρο κρασί
• 1 φλυτζ. τσαγιού ελαιόλαδο
• ρίγανη
• αλάτι - φρεσκοτριμμένο πιπέρι
• ελαιόλαδο για το τηγάνι
• ελαιόλαδο ή σπορέλαιο για τα φύλλα
• 2 πακέτα φύλλα κρούστας για πίτες (χοντρά)

Εκτέλεση


Βράζουμε το κοτόπουλο, σε μπόλικο, αλατισμένο νερό (αν θέλουμε εντονότερη γεύση, προσθέτουμε 1 κρεμμύδι, 1 καρότο, 1 πατάτα και λίγο σέλινο).
Το ζωμό από το βρασμένο κοτόπουλο, το φυλάμε χωρισμένο σε μερίδες στην κατάψυξη και το χρησιμοποιούμε σε σούπες, ή για ενισχυτικό γεύσης. (Αναλυτικές οδηγίες εδώ).



Όταν παγώσει λίγο το κοτόπουλο, το ξεκοκκαλίζουμε και το ψιλικόβουμε.
(Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κοτόπουλο που μας έχει μείνει από άλλο φαγητό).
Πλένουμε καλά, καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε τις πιπεριές.
Τις βάζουμε σε μια κατσαρόλα, μαζί με το κοτόπουλο και 1 φλυτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο.
Τα σοτάρουμε σε μέτρια φωτιά ελαφρά, μέχρι να μαλακώσουν οι πιπεριές και τα σβήνουμε με το κρασί.



Όταν εξατμιστεί, προσθέτουμε τη ντομάτα, τον άνηθο, τη ρίγανη και αλατοπιπερώνουμε.
Σιγοβράζουμε ανακατεύοντας με ξύλινη κουτάλα, μέχρι να πιεί τελείως τα υργά του, το αποσύρουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε στην άκρη, για 10' - 15'να κρυώσει.

Στο μεταξύ, ξεδιπλώνουμε τα φύλλα και όπως είναι, το ένα πάνω στο άλλο, τα κόβουμε κάθετα στα πέντε.
Έπειτα τα σκεπάζουμε, για να μη μας ξεραθούν.



Αφού κρυώσει λίγο η γέμιση, ρίχνουμε το τριμμένο τυρί και ανακατεύουμε καλά μέχρι να ενσωματωθεί.

Απλώνουμε λίγα - λίγα τα φύλλα στον πάγκο της κουζίνας, τα λαδώνουμε με λίγο ελαιόλαδο ή σπορέλαιο, βάζουμε στην άκρη κάθε φύλλου μία κουταλιά της σούπας γέμιση και τυλίγουμε τα πιτάκια μας. (Αναλυτικά οδηγίες για το τύλιγμα εδώ).



Συνεχίζουμε, μέχρι να διπλώσουμε όλα τα πιτάκια.
Κάθε ένα πιτάκι που τυλίγουμε, το τοποθετούμε όρθιο σε ένα δίσκο.
Σε αυτή τη φάση, μπορούμε να τα διατηρήσουμε στην κατάψυξη, αν τα βάλουμε σ᾿ ένα μπολ, με καπάκι που κλείνει καλά, χωρίζοντας κάθε στρώση με λαδόκολλα.



Σ᾿ ένα τηγάνι, σε μέτρια φωτιά, ζεσταίνουμε το λάδι και τηγανίζουμε τα πιτάκια μας, για 1΄ - 2΄ από την κάθε πλευρά, μέχρι να ροδοκοκκινίσουν.

Τα βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί να στραγγίσουν λίγο και τα σερβίρουμε ζεστά ή ακόμα καλύτερα κρύα.

-- Για μεγαλύτερη ευκολία, μπορούμε να ετοιμάσουμε το κοτόπουλο, από την προηγούμενη μέρα.

Δεν πρόλαβε να χαρεί το βραβείο του και πέθανε με το …πιρούνι στο χέρι. Ο 86χρονος Johnny Orris άφησε την τελευταία του πνοή την περασμένη εβδομάδα, λίγο πριν….
του απονεμηθεί το έπαθλο του ριάλιτι «Get My Grandpa Laid» («Δώσε σεξ στον παππού» σε ελεύθερη μετάφραση) του Howard Stern. Δικαιολογημένα θα σκεφτείτε ότι αυτά είναι ριάλιτι, όχι το Dancing with the Stars!
Το έπαθλο ήταν μια βραδιά σεξ με δύο γυναίκες από το Moonlight Bunny Ranch στη Νεβάδα, πολιτεία των ΗΠΑ όπου η πoρνεία είναι νόμιμη.
Ο ηλικιωμένος άνδρας πνίγηκε με ένα κομμάτι από την μπριζόλα που έτρωγε σε εστιατόριο της Νεβάδα, για να πάρει δυνάμεις ενόψει της συνάντησής του με το «βραβείο». «Είναι η πιο θλιβερή μέρα στην ιστορία του Bunny Ranch», δήλωσε ο ιδιοκτήτης του, Dennis Hof.
Ο εγγονός του Orris, Ed, είπε πως ο παππούς του ανυπομονούσε για τη μεγάλη βραδιά. «Ήταν σε έκσταση», είπε, «ήταν έτσι από τότε που δηλώσαμε συμμετοχή στο σόου του Stern».
Ο άτυχος ηλικιωμένος είχε περάσει όλο το απόγευμα φλερτάροντας με τα εργαζόμενα κορίτσια του Ranch, πριν αναχωρήσει για δείπνο, δίνοντας υποσχέσεις όμως για μια «καυτή νύχτα» με την επιστροφή του.
Δεν πρόλαβε όμως… Πνίγηκε τρώγοντας την πρώτη του μπριζόλα, παρά τις προσπάθειες ανάνηψης που έκαναν οι τραυματιοφορείς.

Δεν μοιάζει καταπληκτικά με το αρχαίο άγαλμα που βρίσκεται στην Ελλάδα; Ποιοι το κατασκεύασαν τόσο τεράστιο που να φαίνεται μόνο από ψηλά , γιατί το κατασκευάσανε και ποιος αντέγραψε τον άλλον; Δεν νομίζεται ότι υπάρχει πολύ μυστήριο; Πήγαν αρχαίοι Έλληνες στην Αυστραλία; Και γιατί το κατασκεύασαν τόσο τεράστιο ώστε να το καταλαβαίνει κάνεις μόνο από ψηλά;
πηγη

Δείτε ένα μοναδικό βίντεο με διάφορα ντοκουμέντα τα οποία ακόμη δεν κατάφεραν να διαψευστούν από ειδικούς.
Μερικά είναι πολύ ανατριχιαστικά...

Το αίτημα που ακολουθεί κοινοποιείται στο γραφείο του Εθνικού Συντονιστή της Αρχής κατά της διαφθοράς όπως και στην Γραμματεία του Πρωθυπουργού προς ενημέρωσή τους.

Εχει επίσης υποβληθεί άμεσα στην Προεδρία της Δημοκρατίας μέσω της σελίδας επικοινωνίας του διαδικτυακού της τόπου σήμερα 17/12/2013 στις 15.55'


Παρακαλώ την Προεδρία της Δημοκρατίας για απάντηση στο αίτημά μου μέσα στο χρονικό διάστημα το οποίο σαφώς ορίζεται από το άρθρο 10 του ισχύοντος Ελληνικού Συντάγματος.

Παρακαλώ επίσης τους παραλήπτες του ηλεκτρονικού αυτού μηνύματος για την γνωστοποίηση στον αποστολέα του σχετικού αριθμού πρωτοκόλλου που το μήνυμα αυτό θα λάβει ως εισερχόμενο έγγραφο προς αρχειοθέτηση ή/και απαιτούμενες ενέργειες από κάθε παραλήπτη του

Με τιμή
Παντελής Γιαμαρέλλος



Εξοχότατε,

με ενδιαφέρον και πραγματικό ενθουσιασμό διάβασα το μήνυμά σας της 7ης Δεκεμβρίου με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Διαφθοράς.

Στο μήνυμα αυτό με τα δικά σας λόγια ξανατέθηκε το θέμα του παραδείγματος που πρέπει να δίνουν ιδίως τα πολιτικά πρόσωπα για το θέμα της καταπολέμησης της διαφθοράς.

Με αφετηρία λοιπόν αυτή την διαπίστωση αλλά και προτροπή σας θα ήθελα να ρωτήσω για ποιόν λόγο η δημοσιοποίηση και των δικών σας Δηλώσεων Περιουσιακών στοιχείων έχει σταματήσει από το οικονομικό ετος 2009 και έως και σήμερα.

Σίγουρα όλοι οι Ελληνες πολίτες θα θέλαμε να γνωρίζουμε, όπως άλλωστε είναι και ηθικό αλλά και σωστό, ότι ο Πρώτος Πολίτης της Χώρας υιοθετεί ο ίδιος τις προτροπές του προς όλους τους υπολοίπους πολιτικούς άνδρες και γυναίκες της Χώρας μας.

Αλλωστε μέχρι και για τα περιουσιακά σας στοιχεία του 2008 υπήρχε δημοσιοποίηση, κάτι που όμως δυστυχώς έπαψε να συμβαίνει για τα επόμενα έτη έως και σήμερα δημιουργώντας, αν μη τι άλλο, απορ'ια για το για ποιόν λόγο να συμβαίνει αυτό.

Ετσι λοιπόν παρακαλώ, ως πολίτης της Χώρας αυτής και σύμφωνα και με την υποχρέωση που το άρθρο 2 του Συντάγματος μου δημιουργεί όπως μου γνωρίσετε το περιεχόμενο των Δηλώσεων Περιουσιακών στοιχείων σας για τα έτη χρήσεων 2009, 2010, 2011 ή ακόμη καλύτερα όπως δημοσιοποιηθούν αυτά από την αρμοδία Κρατική Αρχή.

Αν υπάρχει κάποιο νομικό εμπόδιο στην δημοσιοποίησή τους παρακαλώ όπως ενημερώσετε όλους εμάς τους Ελληνες πολίτες για τον λόγο που εμποδίζει τον Πρώτο Πολίτη της Χώρας στο να πράξει αυτό που ακόμη και ο ίδιος προτρέπει τρίτους να πράττουν.

Με τιμή και όντας σίγουρος για την θετική σας ανταπόκριση στο πιό πάνω απολύτως σύμφωνο με το Σύνταγμα, τους νόμους και κυρίως την ηθική αίτημά μου.

Παντελής Γιαμαρέλλος

Οι σχηματισμοί είχαν εντοπιστεί τον περασμένο Μάιο στον κόλπο του Αλυκανά. Αρχικά, το υπουργείο Πολιτισμού είχε εκτιμήσει, βάσει των φωτογραφιών, ότι πρόκειται για ίχνη αρχαίου οικισμού.

Ωστόσο, σύμφωνα με τη νέα έκθεση των ειδικών που μελέτησαν τα πετρώματα διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για ένα σπάνιο αποτύπωμα γεωλογικών διεργασιών που έλαβαν χώρα πριν τουλάχιστον 5.000 χρόνια.

Το συμπέρασμα της έκθεσης είναι ότι τα ευρήματα δεν είναι ανθρωπογενή, αλλά έχουν τεράστιο επιστημονικό ενδιαφέρον, αφού δεν ταυτίζονται με άλλες φυσικές δομές που περιγράφονται στη διεθνή βιβλιογραφία.

Το ερευνητικό κλιμάκιο της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων έφτασε στη Ζάκυνθο τον περασμένο Οκτώβριο με δεδομένο ότι οι αρχικές εκτιμήσεις γύρω από τα ευρήματα τα περιέγραφαν ως αρχαιολογικά. Όπως όμως χαρακτηριστικά επισημαίνεται και στην έκθεση «η προσεκτικότερη και διεξοδικότερη διερεύνηση των ευρημάτων, η πλήρης απουσία άλλων αρχαιολογικών τεκμηρίων στον περιβάλλοντα χώρο που αυτά εντοπίστηκαν και η αποκάλυψη νέων σχηματισμών με ασύμμετρη μορφολογία, δημιούργησαν ερωτηματικά και αμφιβολίες ως προς την αρχική εκτίμηση και έστρεψε τις υποψίες της αρχαιολογικής ομάδας προς την κατεύθυνση ότι ίσως πρόκειται για ιδιόμορφο και σπάνιο αρχαιολογικό φαινόμενο».

Για το λόγο αυτό, στην ερευνητική ομάδα ενώθηκε ο καθηγητής Μιχάλης Σταματάκης ο οποίος μάλιστα ερευνά τη γεωλογία του νησιού από το 1984.

Η ερευνητική ομάδα προχώρησε σε καθημερινές καταδύσεις, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκε και τοπογραφική αποτύπωση των ευρημάτων. Η αποτύπωση, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, δείχνει ότι το φαινόμενο έχει αναπτυχθεί σε μια σχεδόν γραμμική περιοχή, η οποία έχει μήκος τα 150 μέτρα και βάθος τα 6 μέτρα.

Αναφέρεται σχετικά στην έκθεση:

«Μετά από διεξοδική και επί τόπου εξέταση των ευρημάτων, που συνοδεύτηκε από επιφανειακό καθαρισμό, μετρήσεις και φωτογράφηση των διάφορων στοιχείων, καθώς και δειγματοληψία των διάφορων μορφολογικών τύπων που εντοπίστηκαν, τα αποτελέσματα είναι τα ακόλουθα:

1. Αλλεπάλληλες φυλλοειδείς – δακτυλιοειδείς αποθέσεις.
2. Μορφές καμινάδας.
3. Μορφές πλακόστρωτων.»

Τα δείγματα εστάλησαν για χημική και ορυκτολογική ανάλυση στα εργαστήρια της εταιρείας τσιμέντων ΤΙΤΑΝ Α.Ε στο Καμάρι Βοιωτίας και με τη χρήση ακτίνων-Χ φάνηκε ότι κυριαρχούν τα ανθρακικά άλατα ασβεστίου – μαγνησίου – σιδήρου, μέταλλα τα οποία συνήθως σχηματίζονται γύρω από αναβλύσεις ρευστών που διαπερνούν πετρώματα ή χαλαρές αποθέσεις που περιέχουν αργιλοπυριτικά ορυκτά.

«Άλλα συστατικά περιλαμβάνουν το χαλαζία, αργιλικά ορυκτά και αστρίους, ενώ ανιχνεύτηκε επίσης χλωριούχο νάτριο από το θαλασσινό νερό. Η χημική ανάλυση ιχνοστοιχείων έδειξε ότι δεν υπάρχει κανένας άξιος λόγου εμπλουτισμός σε πολύτιμα ή ανεπιθύμητα ιχνοστοιχεία, ενώ η ανάλυση των κύριων στοιχείων ανέδειξε την υπεροχή του ασβεστίου, μαγνησίου, σιδήρου και δευτερευόντως του χαλαζία».

Ο αντιδήμαρχος Ζακύνθου Άκης Λαδικός, μιλώντας στο ΑΜΠΕ για το θέμα είπε: «Ξεκινήσαμε με μια άλλη κατεύθυνση αλλά οι έρευνες καταλήγουν ότι τα ευρήματα έχουν γεωλογικό ενδιαφέρον. Στα χέρια μας έχουμε πλέον την προκαταρκτική έκθεση που υπογράφεται από τους κ.κ. Σταματάκη., Αθανασούλα και Ταμπουράκη που καταλήγει πως πρόκειται για σχηματισμούς με γεωλογικό ενδιαφέρον, οι οποίοι είναι σχεδόν αβιβλιογράφητοι σε ό,τι αφορά το μέγεθος και τον σχηματισμό τους. Ο δήμος όπως στάθηκε αρωγός στις αρχικές έρευνες έτσι θα σταθεί αρωγός και σε όποια άλλη έρευνα χρειαστεί. Είναι ένα μοναδικό φαινόμενο σε όλο τον κόσμο και σύντομα θα γίνει ραδιοχρονολόγηση για να διαπιστώσουν οι επιστήμονες πότε ακριβώς σχηματίστηκε αυτό το φαινόμενο. Ακόμα ο δήμος προτίθεται να κάνει ήπιες παρεμβάσεις για να δημιουργηθεί ένα γεωλογικό πάρκο» σημείωσε και συμπλήρωσε πως θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα καταδυτικό κέντρο, το οποίο κάποιος θα μπορούσε να επισκεφτεί.

Την έκθεση συνυπογράφουν ο Μιχαήλ Σταματάκης, καθηγητής Βιομηχανικών Ορυκτών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, η Μαγδαληνή Αθανασούλα, καταδυόμενη αρχαιολόγος της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού και ο Πέτρος Τσαμπουράκης, δύτης και τεχνικός βυθού της ίδιας υπηρεσίας.

Στο σημείο έσπευσε περιπολικό της τροχαίας και ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.

Ελευθεροτυπία

Με αυτές αποχαιρετούν το σπίτι τους αλλά και την σύζυγο του Μπεν και μητέρα της Ολίβια, Άλι, η οποία πέθανε από καρκίνο το 2011 σε ηλικία μόλις 31 ετών.

Ο Μπεν και η Άλι παντρεύτηκαν το 2009. Επειδή μόλις είχαν αγοράσει το νέο τους σπίτι, αποφάσισαν να κάνουν την φωτογράφιση του γάμου τους εκεί. Δυόμιση χρόνια μετά, όταν η Άλι πέθανε από καρκίνο, ο Μπεν αποφάσισε να μετακομίσει με την μικρή Ολίβια σε ένα καινούργιο σπίτι. Πριν φύγουν όμως, αποφάσισαν με έναν όμορφο τρόπο να πουν το τελευταίο αντίο στο παλιό τους σπίτι αλλά και στην αδικοχαμένη Άλι.



Με την βοήθεια της αδερφής της Άλι, Μέλανι, μπαμπάς και κόρη φωτογραφήθηκαν μαζί στα ίδια σημεία του σπιτιού που είχαν τραβηχτεί η ευτυχισμένες φωτογραφίες του γάμου.




Όταν έγραψε για την πρωτόγνωρη εμπειρία του ο Μπεν είπε: «Πολλοί άνθρωποι με έχουν ρωτήσει πώς ένιωσα. Αυτό που θέλω να ξέρετε είναι ότι αυτή δεν είναι μια ιστορία για τη θλίψη, την απώλεια και τον πόνο. Ναι, έχω περάσει από αυτά τα συναισθήματα και συνεχίζω να το κάνω. Αλλά αυτό δεν είναι αυτό που θέλουν οι άνθρωποι να δουν σε αυτές τις φωτογραφίες. Αυτή είναι απλά μια ιστορία αγάπης»

Το ίδιο αστέρι που προκάλεσε ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κινήματα στον κόσμο. Στις 29 Ιουλίου, μία παρόμοια θεαματική αστρική εμφάνιση έλαβε μέρος. Ένα γιγαντιαίο, εξάκτινο αστέρι, επίσης γνωστό ως αστέρι του Δαβίδ εμφανίστηκε στον ουρανό με τη μορφή μιας μεγάλης πλανητικής ευθυγράμμισης. Ναι σωστά, έξι πλανήτες σε παράταξη ακριβώς 60 μοιρών μεταξύ τους, γύρω από τη Γη, σχημάτισαν ένα γιγαντιαίο εξάκτινο αστέρι. Προφανώς η τελευταία φορά που ένας τέτοιος σχηματισμός συνέβη ήταν στο τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Σίγουρα αποτελεί προάγγελλο μεγάλων αλλαγών, κάποιου είδους.


Ποιοι πλανήτες εμπλέκονται;

Ο Κρόνος, ο Ποσειδώνας και ο Δίας (σε σύνοδο με τον Άρη) αποτελούν το ένα από τα τρίγωνα, ενώ ο Πλούτωνας, η Αφροδίτη και η Σελήνη το άλλο.



πηγή

Οι αµβούλιοι θεοί ήταν ένα προσωνύµιο που χρησιµοποιούσαν οι αρχαίοι Λάκωνες για ένα σύστηµα ιερής τριάδος, η οποία απαρτιζόταν από τον ∆ία, την Αθηνά και τους ∆ιοσκούρους (Κάστορα και Πολυδεύκη).

Οι τελευταίοι, κατά τη λακωνική πίστη, είχαν την ικανότητα να παρατείνουν την ανθρώπινη ζωή! Αλλωστε οι Κάστωρ και Πολυδεύκης γεννήθηκαν στην πόλη Θεράπνη της Λακωνίας, πλάι στον Ευρώτα, µια πόλη σχετιζόµενη µε την πνευµατική θεραπεία. Οι βωµοί του Αµβουλίου ∆ιός, της Αµβουλίας Αθηνάς και των Αµβουλίων Τυνδαριδών ∆ιοσκούρων δεν απείχαν πολύ απ'αυτόν του Καρνείου (Απόλλωνος) και του ∆ιονύσου Κολωνάτα (Κολωνάτη), ο οποίος έκειτο στην Κολώνα και στον οποίο έθυον οι Σπαρτιάτες οπαδοί του, οι λεγόµενοι ∆ιονυσιάτες. (Παυσανίας, 3.13.6).

Πρόκειται, λοιπόν, για µια ιαµατική ιερή τριάδα, η λατρεία της οποίας εξαπλώθηκε από τη Λακωνία στην Ιταλία και από εκεί στη λοιπή Ευρώπη.Η «περίεργη» ρίζα αµβ- συνδέεται άλλοτε µε πνευµατικά κατορθώµατα και άλλοτε µε φθοροποιά (αµβλόω, άµβλωσις).

Το µυστικό της αντιγήρανσης

Οι ιερείς των αµβουλίων θεών γνώριζαν, προφανώς, τον τρόπο και τη µέθοδο µε την οποία µπορεί να παραταθεί η ζωή, να πάρει αναβολή η φθορά, δηλαδή ο θάνατος.Η εξήγηση και η λύση του µυστηρίου αυτού δεν έρχεται µέσα από την επιστήµη της Αρχαιολογίας, αλλά µέσα από τη σοφή ελληνική τέχνη και παράδοση της ετυµολογίας.

Οι αµβούλιοι θεοί, λοιπόν, µπορούσαν και έδιναν µία αναβολή (< αµβολά (δωρ.)/αµβολή (ιων.)/αµβολίη - Απολλ. Ρόδ.) του θανάτου. Με ποιον τρόπο; Αµβολάδην/αναβολάδην, ένα ιωνικό και ποιητικό επίρρηµα, που σηµαίνει «µε αναβολή, µε παράταση του καιρού εξ υποβολής» (Ηρόδ.).

Βλέπουµε, λοιπόν, εδώ και το στοιχείο της πίστεως (υποβολής).Οι σοφοί µας συγγραφείς µας εξηγούν µε ποιους τρεις τρόπους η αρχαία αγία τριάδα των Λακώνων πετύχαινε αυτήν την αναβολή του θανάτου, που ήταν η µυστική διδασκαλία-συµβουλή των αµβουλίων: Με κάχλασµα (χόχλασµα) του νερού, όταν αυτό βράζον αναπηδά (Οµηρος, «Ιλιάδα»).

Σε συνδυασµό µε έντονη φωνή, µε επανάληψη και διαδοχή του µέλους, για τους ψάλλοντες (Οµηρος, Πίνδαρος). Αλλωστε η ρίζα αµ- πολλάκις αντικαθιστά την πρόθεση «ανά», η οποία δηλώνει επανάληψη. Και σε συνδυασµό µε συγκεκριµένη κίνηση και στάση του σώµατος: Αµβολαδίς/αναβολαδίς, που σηµαίνει µε υψωµένα τα χέρια προς τα πάνω και κάνοντας οκνηρές-αργοπορητικές κινήσεις (αµβολιεργός = οκνός, αµελής > αµβολιεργώς) – Ησίοδος, Op. 413, Πλούταρχος, Καλλίµαχος.

Σκεφτόµενος κλασικά ιατρικά το συνδυασµό αυτών των θεραπειών, οδηγούµαστε στο συµπέρασµα πως η αγία ιαµατική τριάδα των Λακώνων ήταν ένα κέντρο φυσικής αποκατάστασης, αφού περιελάµβανε θεραπεία για πνευµονικές και ψυχικές παθήσεις, σε συνδυασµό µε φυσιοθεραπεία.Ισως επρόκειτο για ένα «στρατιωτικό νοσοκοµείο», θα λέγαµε σήµερα, για τους πολλούς τραυµατίες που είχαν οι Σπαρτιάτες.

Αλλά επειδή αναφέρεται πως µε αυτούς τους τρεις «απλούς» τρόπους πετύχαιναν οι ιερείς της αµβουλίας τριάδος την παράταση της ζωής, θα καταφύγουµε και πάλι στη γλώσσα: Κάνοντας άµβλυνση, δηλαδή αφαιρώντας την οξύτητα/τοξικότητα, δηλαδή τα δηλητήρια απ'τον οργανισµό των ανθρώπων. Παρακάτω θα προσπαθησουμε να αναλύσουμε/αποκωδικοποιήσουμε πώς γινόταν αυτή η αρχαία αποτοξίνωση:

Θεραπεία µε ήπια άσκηση και υπνοθεραπεία

Παράλληλα στο ιαµατικό σύστηµα των αµβουλίων θεών, ο ασθενής ασκείτο και απευθυνόταν µε ανάταση προς το θείο. Παραδίδεται µια συγκεκριµένη στάση σώµατος -που απαντάται συχνάκις και στα ειδώλια των µινωικών ιερών κορυφής, κατ'εξοχήν κέντρα πνευµατικής θεραπείας- και είναι η συνήθης ελληνική στάση δεήσεως ή σχέσεως επικοινωνίας πιστού µε τον θεό του. (Αργότερα, µε την επιβολή του Χριστιανισµού, ο Ελλην έχασε αυτήν την ορθή στάση του απέναντι στο θεό του και κατέληξε προσκυνητής, σκυφτός, καµπουριασµένος και δούλος απέναντί του.

Αυτό άλλαξε άρδην την ψυχολογία του).Ο ασθενής, λοιπόν, έκανε και ελαφρές, χαλαρές/χαλαρωτικές κινήσεις και περιπάτους. Είναι γνωστό πως όσο πιο κατεβασµέ-νους ρυθµούς έχει κανείς, όσο πιο αργές κινήσεις κάνει, τόσο παρατείνει τη ζωή του - κάτι που µπορεί να παρατηρηθεί εύκολα και στη φύση, αφού τα βραδυποριακά ζώα (χελώνες κ.ά.) ζουν περισσότερο από τα ωκύποδα.

Εκ της διαδόσεως της αµβουλίας ιατρικής επέρασε στα λατινικά η λέξις ambulaveritis να σηµαίνει περίπατος (> αγγλ. amble / ambulate > ambulatory = περιπατητικός κ.λπ.). Επειδή αµβροσιακά (θεϊκά) αναφέρονται από τον Οµηρο και η νύχτα («αµβροσίη νυξ») και ο ύπνος. Θεωρουμε πως µέσα στην ήπια θεραπεία διά χαλαρώσεως των αµβουλίων εµπερικλείεται και η σήµερα γνωστή ως υπνοθεραπεία

Θεραπεία µε νερό

Το κυριότερο «φάρµακο» που συνι-στούσε η αµβούλια ιατρική ήταν υγρό, µε βασικό συστατικό το νερό. Ενα νερό όµως… «πειραγµένο».Η θεραπεία γινόταν σε ένα υγρό περιβάλλον, αποστειρωµένο, στο οποίο έβραζαν άµβωνες (λεκάνες) µε νερό. Το βράσιµο του νερού δεν είναι απαραίτητο να γινόταν µε εστίες και καζάνια.

Μπορεί να γινόταν µε την ηχοβόληση χάλκινων αγγείων, σε µια συγκεκριµένη συχνότητα. Ο ασθενής, λοιπόν, προφανώς οδηγείτο σε έναν τέτοιο χώρο, στον οποίο επιδρούσε µια συγκεκριµένη συχνότητα, η οποία δεν ήταν στο ακουστικό του φάσµα µεν, έκανε το νερό των δοχείων να βράζει δε (αµβολάδην εσήµαινε και αναζέων).

Εδώ φαίνεται να επενεργεί ο Αµβούλιος Ζευς για να ζέει το νερό.Ενας άλλος τρόπος µε τον οποίο µπορούσαν να βράζουν τα νερά ήταν η ενέργεια εκ του ηλέκτρου, ο... ηλεκτρισµός (> λατ. electro, κεχριµπάρι). Γιατί το ζωικό ήλεκτρο καλείται άµβρα. Και η ρητίνη αυτή amber (ιταλ. ambra, γαλλ. amber, κλπ.)...Σε τόπο όπου βράζουν νερά, ακόµη και σήµερα, θεραπεύονται το άσθµα και η δύσπνοια.

Γι'αυτό εκ των αµβουλίων ιταλιστί καλείται η δύσπνοια και το άσθµα ambascia. Η δε γνωστή µαγική επωδός abracadabra, που κατά την Ιατροφιλοσο-φική του Κόιντου Σερένιου Σαµµωνικού (3ος αι. µ.Χ.) σηµαίνει «ο κόσµος πρέπει να πίνει νερό», έχει σχέση µε τα όσα ιατρο-µαγικά συνέβαιναν εδώ! Βέβαια η υδρο-θεραπεία, η ποσιθεραπεία κ.λπ. έχουν πολλάκις αναφερθεί από την αρχαιότητα έως σήµερα. Ακόµα και η θρησκεία της αφρο-Καραϊβικής, η vodoun (γνωστότερη ως βουντού), σηµαίνει «αντλώ νερό».

Για όλα αυτά χρειαζόταν ένα ορισµένο περιβάλλον. Με τη µετοίκηση των Ελλήνων ιατρών εκτός Ελλάδος, µετοί-κησαν και οι λέξεις µας. Ετσι, ambiente ιταλιστί σηµαίνει περιβάλλον (> γαλλ. ambient > αγγλικά ambient, ο περικλείων, ο περιβάλλων κ.λπ.). Οπως οι ιατροί του Μαλεάτα Απόλλωνος της Επιδαύρου (> malato), οι ιερείς της φαρµακεύτρας Μήδειας (> medici > Μεδίκοι) και οι αµβούλιοι ιατροί θα πρέπει να τιµήθηκαν δεόντως στην Ιταλία (> αmbasciatore, πρέσβεις)...

Θεραπεία µε ήχο-µουσική

Στην αµβούλια ιατρική, ο ασθενής τραγουδούσε. Ηταν γνωστές οι ευεργετικές ιδιότητες του επαναλαµβανόµενου ήχου-µέλους, η επαναλαµβανόµενη αρµονία, µελωδία, στον ίδιο τον ψάλλοντα
και µετά, κατ'επέκτασιν, στον ακροατή. Το µουσικό αυτό φαινόµενο λέγεται «κύκλος».

Είναι κάτι που συνέβαινε στη Στοά της Ερµιόνης (όπου ο ήχος/ηχώ επαναλαµβανόταν τρις) και στην Επτάηχο Στοά της Ολυµπίας, όπου ο ήχος/ηχώ επαναλαµβανόταν επτά φορές,Εάν ψάξουµε καλά µέσα στις λέξεις θα βρούµε ότι ο ασθενής τραγουδούσε ιάµβους και διθυράµβους! Αµφότεροι έχουν θρακική καταγωγή και σχέση. Εδώ φαίνεται να επενεργεί η Αµβουλία Αθηνά για να (εµ)πνεύσει τους ποιητάς και τους µουσικούς.Ο ίαµβος είναι ένα µέτρο που εφηύρε η Ιάµβη, θυγατέρα του Πανός και της νύµφης Ηχούς, γεννηθείσα στη Θράκη.

Αυτή έγινε η θεράπαινα της Μετανείρας, συζύγου του Ιπποθόωντος – ή του Κελεού, µεγάλως λατρευοµένη στην Ελευσίνα. Οταν η ∆ήµητρα, αναζητώντας την απαχθείσα κόρη της, έφθασε στην Ελευσίνα, η σεβαστή Μετάνειρα, χωρίς να γνωρίζει ποια είναι, την εκάλεσε στην οικία της και της ανέθεσε την ανατροφή του υιού της, ∆ηµοφώντος.

Η Θράσσα Ιάµβη είδε την ξένη θλιµµένη, την κάθισε σε ένα σκαµνί και της τραγούδησε αστεϊσµούς. Ετσι της προξένησε χαρά! Οταν µαθεύτηκε η θεϊκή φύση της φιλοξενουµένης, η είδηση διαδόθηκε αστραπιαία. Το τραγούδι της, αφού προξένησε θεϊκή ευφορία, αντιγράφηκε. Και προς τιµήν της το µέτρο ονοµάσθηκε ιαµβικό!

Ετσι, το ιαµβικό µέτρο έµεινε χαρακτηριστικό αναγκαίο για κάθε χαρούµενο τραγούδι. Το ιαµβικό άσµα, λοιπόν, έγινε βασικό «συστατικό» των ελευσινίων µυστηρίων, συνοδευόταν από αυλό (ιαµβαυλέω σηµαίνει συνοδεύω δι'αυλού ιαµβικούς στίχους), ενώ και η ιαµβύκη (ίσως και η µεταγενέστερη σαµβύκη) ήταν ένα ειδικό τρίγωνο µουσικό όργανο, που θεωρούσαν το καταλληλότερο για τους χαρούµενους στίχους του ιάµβου.

Η προέλευση του διθυράµβου

Ο (ακόµη πιο αινιγµατικός) διθύραµβος ήταν και επίθετο του ∆ιονύσου, άρα ένα άσµα απευθυνόµενο σε αυτόν και σχετιζόµενο µε αυτόν. Αλλωστε ο διθύραµβος γράφηκε για να υμνήσει τον αγαπημένο
θεό, που ετράφη σε ένα «δίθυρο» σπήλαιο (στη Νύσσα). Η παραβολή αυτή μιλά για τις δύο θύρες από τις οποίες εισήλθε ο (Διθυραμβογενής) Διόνυσος (Ανθολ.) στη ζωή: α. Το γυναικείο αιδοίο (ελέγετο και άμβων), τη μήτρα (σπήλαιο), της Σεμέλης και β. το μηρό του Διός (μήτρα και μηρός έχουν την ίδια ρίζα).

Ο Διόνυσος, λοιπόν, γεννήθηκε δις («δις θύραζε βεβηκώς»). Οταν δε ελύθη το ράμμα στο μηρό του Διός, ίνα γεννηθεί ο Διόνυσος, ο Ζευς φώναζε «λύθι ράμμα, λύθι ράμμα!». Αυτή η λυθίραμμος βοή του Διός έγινε διθύραμβος, ένα μυστικό άσμα που τραγουδούσε το μυστικιστικό τρόπο με τον οποίο δισήλθε ο Διόνυσος στη ζωή! Αρα ήταν ένα τραγούδι που υμνούσε τη ζωή και το μαγικό τρόπο με τον οποίο αυτή συλλαμβάνεται και ενσαρκώνεται. Αυτό ήθελε έναν ιδιαίτερο προστάτη, μια μούσα με συγκεκριμένη αποστολή, κι αυτή ήταν η Διθυραμβοχώνη Μούσα, αυτή που έχυνε διθυράμβους.

Ο διθύραμβος ήταν μια ωδή «εξημμένης, ταραχώδους και μεγαλοστόμου εμπνεύσεως» με «υψηλό ενθουσιασμό και υπερβολικές λέξεις σε ένα ίδιον μέλος» και είχε λέξεις στομφώδεις («ουκ έστι διθύραμβος, οίχ'ύδωρ πίνης» Επίχ.).

Η μελωδία του βασιζόταν στη φρυγία αρμονία. Ο πρώτος που έγραψε διθυράμβους ήταν ο σπουδαίος Αρίων, από τη Μέθυμνα. Αυτός που επέ-φερε τις περισσότερες καινοτομίες στο διθύραμβο ήταν ο Μελανιππίδης από τη Μήλο. Φαίνεται πως οι διθύραμβοι ήσαν μακροσκελείς ωδές, γι'αυτό υπήρχαν και οι αμβολές/διαναβολές/αναβολές τους, που ήταν περιλήψεις αυτών (συνήθως η αρχή και το προοίμιον), για πιο πρακτι-κούς και χρηστικούς λόγους. Οι ποιητές των διθυράμβων ελέγοντο και κυκλιο-διδάσκαλοι ή ασματοκάμπτες.

Οι διθύραμβοι χορεύονταν κιόλας και μάλιστα κυκλικά (ήσαν κύκλιοι χοροί) γύρω από τους βωμούς. Αυτοί απετέλεσαν την αρχή του δράματος. Και όλα αυτά συνδέονται με το φαινόμενο της επαναλήψεως του ήχου (και της εικόνος), του κύκλου, για το οποίο μιλήσαμε προηγουμένως. Πρώτοι που έβαλαν χρώμα (χρωματική) στους διθυράμβους ήταν ο Δημόκρητος από τη Χίο και ο Θεοξενίδης από τη Σίφνο.

Έτσι, λοιπόν, ίαμβος και διθύραμβος ήταν τραγούδια που υμνούσαν τη ζωή, το χορό, το γλέντι, το κέφι. Ζωηροί και δυνατοί διονυσιακοί ρυθμοί, με ένταση, που έφερναν πανικό (εκ του Πανός). Τα θρακιώτικα παραδοσιακά τραγούδια και οι χοροί αποτελούν σύγχρονες επιβιώσεις τους.

Ο ρόλος του Διονύσου


Αμφότερα υμνούσαν το θρίαμβο της ζωής! Ο θρίαμβος ήταν εορτή των πόλεων, που ετελείτο όταν ανθούσαν οι συκιές. Κατά την ελληνική παράδοση, τη συκιά την είχε βρει πρώτος ο Διόνυσος, ευλόγησε τους καρπούς της και τους προσέφερε στους ανθρώπους. (Γι'αυτό αργότερα το δώρο του Διονύσου κατα-συκοφαντήθηκε τόσο από τους μισούντες τη χαρά χριστιανούς.

Τόσο, που λένε πως ο Χριστός καταράστηκε το δένδρο της συκιάς!). Στην αρχαία εορτή του Θριάµβου, λοιπόν, παιδιά περιέτρεχαν µε σύκα και έπαιζαν µε τα φύλλα συκής, τις θρίες, προσφέροντας τετράµετρα ιαµβεία (δηλαδή τραγούδια γραµµένα σε ιαµβικό µέτρο – γιορτή ανάλογη µε τα σηµερινά κάλαντα). Και αυτή η γιορτή ήταν υπέρ του ∆ιονύσου, ο οποίος ελέγετο γι'αυτό και Θρίαµβος ∆ιόνυσος, γιατί κάποτε ο θεός εποίησε ένα στέφανο συκής και «όντως εθριάµβευσε»: Πέρασε από µέσα απ'αυτόν!

Αλλοτε πάλι, ο ίδιος θεός «βγήκε» για θήρα λεόντων και γύρισε έχοντας ζεύξει στο άρµα του λέοντες! Τον είπαν τότε και θηρίαµβο! Εµεινε, λοιπόν, παροιµιωδώς κάθε σπουδαία νίκη, αλλά και η επίδειξη νίκης και η ποµπή της, να καλείται θρίαµβος (> λατ. triumphus κ.λπ.)!

Αυτά τα θαύµατα (θα τα έλεγαν οι χριστιανοί), οι νίκες του ∆ιονύσου, κατά των κινδύνων, κατά του θανάτου, υπέρ της ζωής, δηµοσιοποιήθηκαν γρήγορα στις πόλεις και τραγουδήθηκαν, υµνήθηκαν, χορεύτηκαν, γιορτάστηκαν. Γι'αυτό και το ρήµα θριαµβεύω σήµαινε και δηµοσιεύω.

Ο κόσµος αγάπησε και θαύµασε τον ∆ιόνυσο. Ετσι, από το θρίαµβο του ∆ιονύσου δηµιουργήθηκε το θάµβος, η έκπληξη (< θήπω = εκπλήσ-σοµαι). Θαυµάζω σηµαίνει µένω έκθαµβος, από τη θέα θάµβους, θαµπώνοµαι... Και για να θαυµάσω, να δηµιουργήσω θάµβο, θαµπάδα, θα πρέπει να αµβλύνω τα µάτια (> mat) µου, να απελευθερωθώ από την πλάνη που µου δηµιουργούν το αισθητήριο όργανο της οράσεως, ο οφθαλµός, συνεργεία του εγκεφάλου... Η αµβούλια ιατρική πρακτική δεν είχε µόνο στόχο την παράταση της ζωής, αλλά και τη θεραπεία από κάποια νοσήµατα, αφού αµβρίζω σηµαίνει θεραπεύω στα ιερά.

Οι ιερογραµµατείς, δε, των αρχαίων θεραπευτικών κέντρων κρατούσαν την αµβρή, που ήταν ένα βιβλίο διά του οποίου έκριναν εάν µέλλει να ζήσει ή να πεθάνει ο ασθενής. Προφανώς, λοιπόν, η αµβρής ήταν ένα βιβλίο στο οποίο ήταν καταγεγραµµένα όλα τα ιστορικά ιατρικά περιστατικά και συµβάντα και βάσει αυτού -και µελετώντας τα συµπτώµατα και την κλινική εικόνα του ασθενούς- έκριναν το µέλλον του.

Θεραπεία µε διατροφή

Σε όλη αυτήν τη διαδικασία έπαιζε σπουδαίο ρόλο η τροφή/διατροφή του ασθενούς. Γι'αυτό το πιο σπουδαίο µυστι-κό αυτής της δίαιτας το αµβροτέει (κρύ-πτει) η παράδοση, όπως όλα τα µυστικά και τα µυστήρια. Και εκλήθη «αµβρόσιος τροφή» και πιο απλά αµβροσία, δηλαδή αθανασία.

Αυτή ήταν η τροφή των θεών («των θεών το βρώµα»), που ήταν «εν-νέα φορές πιο γλυκειά από το µέλι», σε συνδυασµό µε το πιοτό τους, που ήταν το νέκταρ. Η αµβροσία ελέγετο και αβροσία, διότι δεν ήταν βρώση (δεν περιείχε σίτο) και, καθώς την ελάµβαναν, δεν έπιναν «αίθοπα οίνο».

Οι θνητοί, οι βροτοί (αυτοί που ζουν χάριν του αίµατος), δεν µετείχαν αυτής, εκτός εάν απολάµβαναν της ευνοίας των θεών. Οι βροτοί δεν γνώριζαν τη γεύση της αµβροσίας. Ηταν το επτασφράγιστο µυστικό των θεών!

Χάρη σε αυτήν οι θεοί είχαν το προνόµιο να είναι αθά-νατοι, άφθαρτοι και να ανανεώνεται το αίµα στις φλέβες τους. Τις ιδιότητες της αµβροσίας διατηρούσε το αιθέριο έλαιο (ρευστό) του ιχώρος (Οµηρος, «Ιλιάδα», Ε, 341, Σαπφώ). Είναι, δε, χαρακτηριστικό πως σε όλες τις ελληνογενείς γλώσσες η λέξις αµβροσία παραµένει αµετάφραστος (λατ. ambrosia κλπ.)!Η θεά της νεότητος και της ζωντάνιας Ηβη ήταν επιφορτισµένη να προµηθεύει νέκταρ και αµβροσία στους θεούς. Αλλοτε πάλι την παρασκεύαζε η ∆ήµητρα.

Η τροφή αυτή δινόταν επιλεκτικά και σε υιούς θεών, δευτερεύουσες θεότητες (νύµφες κ.λπ.), αλλά και στους ίππους των θεών, οι οποίοι γι'αυτόν ακριβώς το λόγο ονοµάζονταν αµβροτόπωλοι και αποκτούσαν αθάνατη ισχύ (Ευριπίδης). Επίσης, η θεά της αυγής Ηώς έτρεφε τον εραστή της, Τιθωνό, µε αµβροσία για να τον κρατήσει αθάνατο.

Οι Χάριτες τραγουδούσαν και έθρεφαν µε αµβροσία το µικρό Αρισταίο, ο οποί-ος εξαιτίας της τροφής αυτής µεγάλωσε ταχύτατα και κατέστη κι αυτός αθάνατος. Αυτός είναι που δίδαξε τη µελισσοκοµία στους ανθρώπους. Οι Ευµενίδες νύµφες ελέγοντο και Αµβροσίες. Είχαν το άντρον τους στην Πύρνα, όπου συλλατρεύονταν ∆ήµητρα, Κόρη και ∆ιόνυσος.

Κάποτε ο ανοριοθέτητος Τάνταλος πήρε την αµβροσία και το νέκταρ και τα έδωσε στους θνητούς. Και απαίτησε αθανασία από τον πατέρα του, ∆ία. Αντ'αυτής, τιµωρήθηκε σε αιώνια πείνα και δίψα (πρόκειται για το περίφηµο «µαρτύριον Ταντάλου»)...Aναφέρεται πως η τροφή αµβροσία έρρεε από µια πηγή στον Κήπο των Εσπερίδων, τον οποίο φυλούσαν οι Ατλαντίδες Νύµφες.

Οταν εγεννήθη ο Ζευς στο ∆ικταίον Αντρον της Κρήτης, ολόλευκα άγρια περιστέρια (οι Πλειάδες Νύµφες), συνοδεία αετού, επάγαιναν έως τον Κήπο των Εσπερίδων και του έφερναν αµ-βροσία και νέκταρ, πετώντας πάνω από τις Πλαγκτές Πέτρες

Η γιορτή της αµβροσίας

Για χάρη αυτής της θεϊκής τροφής, πολλές (κυρίως ιωνικές) πόλεις στην αρχαιότητα εόρταζαν τα Αµβρόσια, στα οποία κύριος τιµώµενος θεός ήταν ο ∆ιόνυσος-Βάκχος. Σε αυτά παρετίθεντο πολυτελή δείπνα.

Όσον αφορά το τυπικό της εορτής, ήταν παρόµοιο µε τα Λήναια (εορτή του τρύγου, που εορταζόταν περί τον νυν µήνα Σεπτέµ-βριο). Τα Αµβρόσια εορτάζονταν κατά το µήνα Λήναιο.Τέλος, παραπάνω είδαµε και το κόχλασµα των νερών. Ο συνδυασµός αµβροσίας και φωτιάς δεν παρατηρείται µόνον εδώ.

Θυµίζουμε πως η θεά ∆ήµητρα έτρεφε τον ∆ηµοφώντα µε αµβροσία και κάθε νύχτα τον έκαιγε πάνω από τη φωτιά για να τον καταστήσει αθάνατο!Οι θεοί αλείφονταν µε ένα µύρο, που το αποκαλούσαν µε το ίδιο όνοµα: Αµβροσία. Και ευωδίαζαν αµβροσία, µια θαυµάσια οσµή, γίνονταν δηλαδή αµβροσίοδµοι (αµβροσίοσµοι)/αµβροσιώδεις. Εκτός από τη βρώση, και η επάλειψη µε αµβροσία, σε συνδυασµό µε φωτιά, προσέδιδε αθανασία. Ετσι απέκτησαν αθανασία ο Αχιλλεύς, ο ∆ηµοφών κ.ά.

Με τη µεταλαµπάδευση της αρχαίας ελληνικής αµβουλίας ιατρικής εκτός Ελλάδος, ανατολικά και δυτικά, µεταλα-µπαδεύθηκαν και οι λέξεις: στα αγγλικά ambergris σηµαίνει άµπαρον, δηλαδή
αρωµατική ουσία, και στα τουρκικά amber σηµαίνει άµπαρη, άµπρα (άρωµα).Συµπεραίνουµε, λοιπόν, πως η τροφή αυτή περιείχε, ανάµεσα σε άλλα, µέλι και ελαιόλαδο, τα οποία και τρώγονται και πίνονται και αλείφονται, µε εξίσου ευεργετικά αποτελέσµατα!

Ο Οµηρος στην Ιλιάδα του προδίδει ως συστατικό της αµβροσίας (που ήταν, λέει, ένα µίγµα ελαίου, ύδατος, ανθέων και καρπών) το λάδι -αφού το αναφέρει ως ένα των συστατικών της-, µε την οποία έπλεναν (καθάριζαν) στους ναούς, τα ιερά σκεύη... Ο αµβούλιος θνητός ισόθεος Κάστωρ και το καστορέλαιο ίσως να µην είναι και τόσο άσχετα µε το παραπάνω έλαιο.

Ετσι, η αµβροσία χάριζε αθανασία, θεία δύναµη και σοφία στους θεούς. Τους έκανε άµβροτους, δηλαδή αθάνατους, άφθαρτους, θείους, µε θεία φύση, θαυµάσιους, υψηλούς, γλυκείς, ανθηρούς, ευώδεις, ωραίους, λαµπρούς, µεγάλους, χαριτωµένους. Η Ηρα έπλενε το δέρµα της µε αµβροσία για να φαίνεται νέο και ωραίο. Αυτή είναι η εικόνα των θεών των Ελλήνων! Καµία σχέση µε την κακοµοίρικη και ισχνή εικόνα των αγίων που επεκράτησε αργότερα. Επίσης, οι θεοί άλειφαν µε αµβροσία ακόµη και τους νεκρούς τους.

Η θεραπεία των Αµβουλίων Θεών ενεργοποι-ούσε και τις 5 αισθήσεις (όπως και στα Ασκληπιεία): Το αισθητήριο της οράσεως (διά του θάµβου), της ακοής (διά των µελωδιών, στίχων), της αφής (διά των κινήσεων), της γεύσεως (διά της αµβροσίας και του νέκταρος), αλλά και της οσφρήσεως (διά του αµβροσίου µύρου Ο Ελλην τιµωρεί ακόµη και το θεό του, εάν αυτός παραβεί τους όρκους του! ∆εν τον έχει στο απυρόβλητο.

Η τιµωρία του επίορκου θεού στα ύδατα της Στυγός ήταν δέκα χρόνια χωρίς αµβροσία και νέκταρ! Και σαν να µην έφθανε αυτό, τον αποµόνωναν «ξέπνοο και άναυδο στο στρωµένο κλινάρι» (Ησίοδος, «Θεογονία»). Ασύλληπτα θέµατα και πράγµατα για άλλες θεολογίες... Αλλά στα µετέπειτα χρόνια, όποιος µιλούσε γι'αυτά... αµβροτούσε (αµβροτείν = αµαρτείν, άµβροτον
= ήµαρτον)...Η τροφή συνδεόταν πάντα άµεσα µε τη θεραπευτική ιατρική.

Ετσι κι εδώ. Αµβροσία αναφέρεται και ένα ιατρικό αντιφθισικό φάρµακο (Γαληνός) και ένα αντίδοτο κατά των δηλητηρίων. Ο Π. Αιγινήτης αναφέρει µε αυτό το όνοµα (αµβροσία) και ένα αντιπυρετικό έµπλαστρο! Με την πάροδο των χιλιετιών, µε την ελληνική µυθική λέξη «αµβροσία» κάθε άνθρωπος πάνω στον πλανήτη Γη -και πρωτίστως ο Ελλην- εννοεί κάθε θεσπέσια τροφή...

Η αµβούλια ιατρική εκτός Ελλάδος

Οι Λατίνοι και οι Ιταλοί πήραν την ιατρική τέχνη και ορολογία από τους Ελληνες. Συγκεκριµένα από το Ασκληπιείον της Επιδαύρου και από το Αµβουλείον της Λακωνίας. Η ιαµατική των Αµβουλίων Θεών διά των αποικιών των Λακεδαιµονίων µετώκησε και στην Ιταλία.

Γι'αυτό οι Ιταλοί αποκαλούν το ιατρείο, ambulatorio, το φορείο ιαµατικών χυµών (ορών, υγρών), το ασθενοφόρο ambulanza (> αγγλ. ambulance) κ.λπ. Επίσης, το γνωστό ιατρικό σκεύασµα «αµπούλα» έλκει την ονοµασία του εκ των ιαµατικών Αµβουλίων Θεών της αρχαίας Ελλάδος, καθότι, όπως είπα, το κυρίως παρεχόµενο «φάρµακο» ήταν υγρό.

Και αφού η αµβουλή έχει σχέση (και) µε τη βολή, η λέξις εμβολή/εμβόλιο δεν είναι εντελώς άσχετη... Ανακεφαλαιώνοντας: Η θεραπεία των Αμβουλίων Θεών ενεργοποιούσε και τις 5 αισθήσεις (όπως και στα Ασκληπι-εία): Το αισθητήριο της οράσεως (διά του θάμβου), της ακοής (διά των μελωδιών, στίχων), της αφής (διά των κινήσεων), της γεύσεως (διά της αμβροσίας και του νέκταρος), αλλά και της οσφρήσεως (διά του αμβροσίου μύρου).

Οι Ιταλοί αποκαλούν το ιατρείο ambulatorio, το φορείο ιαματικών χυμών (ορών, υγρών), το ασθενοφόρο ambulanza (> αγγλ.ambulance) κ.λπ. Επίσης, το γνωστό ιατρικό σκεύασμα «αμπούλα» έλκει την ονομασία του εκ των ιαματικών Αμβουλίων Θεών της αρχαίας Ελλάδος. Και αφού η αμβουλή έχει σχέση (και) με τη βολή, η λέξις εμβολή / εμβόλιο δεν είναι εντελώς άσχετη...

Αμβροσία και αμβροσία στη Μυθολογία

Στο μυθολογικό υπόβαθρο όλης αυτής της ιστορίας, η Αμβροσία είχε πατέρα τον Ατλαντα και μητέρα την Πλωόνη/Πλειόνη/Πληιόνη ή την Αίθρα. Ή εναλλακτικά τον Υαντα και τη Βοιωτία. Ετσι λογιζόταν μία των Υάδων (= βροχών), των τροφών του Διονύσου, αυτών που τον ανέθρεψαν με μέλι. (Γι'αυτό και βασικό συστατικό της αμβροσίας τροφής θεωρείται το μέλι).

Κάποτε ο βασιλεύς των Ηδωνών Θρακών, Λυκούργος, κυνήγησε τον Διόνυσο και τις παραμάνες του. Η Αμβροσία, για να γλιτώσει, μεταμορφώθηκε σε κλήμα αμπελιού. Με το κοτσάνι της ακινητοποίησε τον Λυκούργο, που έπεσε έρμαιο των Βακχισσών, οι οποίες τον μαστίγωσαν. Αυτός όμως αρνήθηκε να παραδοθεί.

Επενέβη η Ηρα και τον ελευθέρωσε, αλλά ο Ζευς τον τιμώρησε με απώλεια της οράσεως – ό,τι μπορεί να συμβεί σε όποιον πιει πρωτορράκι! («Αμβλούνται γαρ οι οφθαλμοί της πρωτοτόμου αμπέλου» - Θεόφραστος) Είτα η Αμβροσία έγινε αστέρι (ένας ακόμη καταστερισμός).

Η θεά της νεότητος και της ζωντάνιας Ηβη ήταν επιφορτισµένη να προµηθεύει νέκταρ και αµβροσία στους θεούς. Αλλοτε πάλι την παρασκεύαζε η ∆ήµητρα. Η τροφή αυτή δινόταν επιλεκτικά και σε υιούς θεών, δευτερεύουσες θεότητες (Νύµφες κ.λπ.), αλλά και στους ίππους των θεών, οι οποίοι γι'αυτόν ακριβώς το λόγο ονοµάζονταν αµβροτόπωλοι και αποκτούσαν αθάνατη ισχύ.Αναφέρεται ακόμη πως η τροφή αμβροσία έρρεε από μια πηγή στον Κήπο των Εσπερίδων, τον οποίο φυλούσαν οι Ατλαντίδες Νύµφες.

Οταν εγεννήθη ο Ζευς στο ∆ικταίον Αντρον της Κρήτης, ολόλευκα άγρια περιστέρια (οι Πλειάδες Νύµφες), συνοδεία αετού, επάγαιναν έως τον Κήπο των Εσπερίδων και του έφερναν αµβροσία και νέκταρ, πετώντας πάνω από τις Πλαγκτές Πέτρες.

Συµπληρωµατικά, οι Μέλισσες Νύµφες, Αδράστεια και Ιδη, τον διέτρεφαν µε βασιλικό πολτό, µέλι και κατσικίσιο γάλα από την επιστρατευµένη γι'αυτό αίγα Αµάλθεια! Οι θνητοί πολλές φορές µπήκαν σε πειρασµό να ληστέψουν αυτές τις θεϊκές τροφές.

Κάποτε τέσσερις Κρητικοί βοσκοί (Λάιος, Κέρβερος, Αιγωλιός και Κελεός) εισέβαλαν στο ∆ικταίον Αντρον, στο οποίο απαγορευόταν η είσοδος σε θνητούς, αλλά και θεούς, για να κλέψουν αυτό το µέλι των ιερών µελισσών, µε το οποίο ανετράφη ο Ζευς.

Παρόλο που το άντρον φυλούσε ένας χρυσός σκύλος, τα κατάφεραν και εισέ-βαλαν. Για το φόβο τιµωρίας είχαν ντυθεί µε χάλκινες αρµατωσιές.Στο νυµφώνα βρήκαν και τα µατωµένα µε το αίµα της Ρέας σπάργανα του ∆ιός και τα πήραν κι αυτά. Και τότε αµέσως οι χάλκινες πανοπλίες τους... έλιωσαν! (Οµηρος, «Οδύσσεια» Η, 62).

Το πιοτό των Αµβουλίων

Μαζί µε την αµβροσία τροφή θα ήταν απαραίτητο και ένα ανάλογο ποτό. Αυτό δεν µαρτυράται επώνυµα, αλλά διά µέσου του... µέσου µε το οποίο παρασκευζόταν: Πρόκειται για τον άµβυξ/άµβιξ. Αυτό ήταν ένα ποτήρι, ξυλοπινάκιο, ιδιαίτερα χύτρα µε γυριστή περιφέρεια ή σκέπασµα (το έλεγαν και άµβη ή/και άµβωνα, επειδή αµβλύνει = αφαιρεί την οξύτητα), ένα αγγείο «διά του οποίου εξέρχονται τα πνεύµατα» (και µε την προσθήκη του υγρού «λ» ελέγετο και λαµβίκος – νυν λαµπίκος).

Κι εδώ επεµβαίνει και ο... τέταρτος της Αγίας Τριάδος των Λακώνων: ∆εν είναι τυχαίο πως ένας των Αµβουλίων Θεών ήταν ο αθάνατος Πολυδεύκης, ο φέρων, ο έχων πολύ δεύκος/γλεύκος (= οίνος γλυκύς και αγλαυκής, µούστος).

Εκ τούτου συνάγεται πως η ιστορία αυτή συµβαίνει, αφού το αµπέλι και η οινοποίηση ήταν γνωστά στους Ελληνες, δηλαδή περίπου 6.000-8.000 χρόνια πριν από σήµερα, µε τα σηµερινά δεδοµένα... Στη Θεράπνη, δε, υπήρχε και πηγή µε το όνοµά του, προφανώς ιαµατική, η Πολυδεύκειος.

Οι υιοί του Πολυδεύκους (µε µητέρα τη Φοίβη), Μνασίνος και Μνησίλεως,σχετίζονται µε την καλή µνήµη... Αυτό σηµαίνει πως ο «πολυδεύκης» είναι ισχυρό αντιγηραντικό και βελτιωτικό της µνήµης...

Ενώ από τους άµβυκες–αποστακτήρες (έκτοτε έως και σήµερα) όλοι οι Έλληνες παράγουν τσίπουρα, τσικουδιές, ρακές και ρακόµελα...Με την πάροδο των χιλιετιών, µε την ελληνική µυθική λέξη «νέκταρ», κάθε άνθρωπος πάνω στον πλανήτη Γη -όπως τον εδίδαξε ο Ελλην- εννοεί κάθε ασύγκριτα υπέροχο ποτό...

Γιώργος Λεκάκης
theseus-aegean

Δεν αναρωτιέστε καλοί μου Χριστιανοί το γιατί δεν αποτελεί είδηση το γεγονός ότι εκατοντάδες άνθρωποι ενίοτε και της διπλανής μας πόρτας θα γιορτάσουν τα Χριστούγεννα με τις οικογένειές τους; Δεν αναρωτιέστε γιατί ότι αποτελεί καλό έργο υποβαθμίζεται ή και συκοφαντείται; Δεν αναρωτιέστε γιατί η Ορθοδοξία αποτελεί μόνιμο και βασικό στόχο των εκφραστών του μυστηρίου της ανομίας, οι οποίοι θέλουν να μας πείσουν με τις τεχνικές κρίσεις και τις κάθε λογής μεθοδεύσεις ότι ο Θεός έχει εγκαταλείψει τον κόσμο; Δεν αναρωτιέστε γιατί ετσιθελικά θέλουν να μας επιβάλλουν την κάθε λογής ανωμαλία και να καταστρέψουν τα χριστιανικά θεμέλια της κοινωνίας μας;
Όμως ο φιλεύσπλαχνος Θεός όχι μόνο δεν εγκατέλειψε τον κόσμο αλλά αντιθέτως τώρα νοιάζεται πολύ περισσότερο γι'αυτόν. Έχει όμως τον τρόπο Του να διδάσκει, να γαλουχεί και να κατευθύνει τους ανθρώπους προς την οδό της σωτηρίας.
Όλοι λοιπόν θα θυμάστε ότι πριν δύο χρόνια τέτοιο καιρό ο ηγούμενος και γέροντας της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου αρχιμανδρίτης Εφραίμ για πολιτικές κυρίως σκοπιμότητες είχε μπει στο στόχαστρο εγχωρίων και ξένων ΜΜΕ. Τα δημοσιεύματα τότε παραμονές των Χριστουγέννων έδιναν και έπαιρναν και οι συκοφαντίες είχαν παρασύρει πολλούς. Στόχος τους ήταν να χαλάσουν τη μεγάλη γιορτή των Χριστιανών. Με μεγάλη λοιπόν ευκολία σχεδόν όλοι άρχισαν να κατηγορούν τον ηγούμενο Εφραίμ ως δήθεν επιχειρηματία, ως δήθεν μοναχό που αποποιήθηκε τους όρκους του, ως δήθεν ρασοφόρο λίαν επικίνδυνο για την ελληνική κοινωνία. Ακόμη και η δικαιοσύνη που συχνά -πυκνά με τις αποφάσεις της έχει δείξει ότι αποτελεί τροχοφόρο και κάρο θα λέγαμε της πολιτικής και των πολιτικών, παρακινούμενη από τις έμμεσες η άμεσες πιέσεις που της ασκούνταν αποφάσισε αυτόν τον «επικίνδυνο κακοποιό» ρασοφόρο να τον προφυλακίσει, στερώντας του τη δυνατότητα να εορτάσει Χριστούγεννα με την αδελφότητα της Μονής, που αποτελεί ως γνωστόν και την οικογένειά του!
Η αδικία δεν άργησε να αποκαλυφθεί και να αποκατασταθεί το όνομα του μετά από αρκετά χρόνια συνεχούς λάσπης! Δεν αναρωτιέστε καλοί μου Χριστιανοί το γιατί ο Θεός επιτρέπει ενίοτε αδίκως να διασύρονται και να συκοφαντούνται αυτοί που αφιερώθηκαν ψυχή και σώματι να Τον υπηρετούν; Μα γιατί ο ίδιος ο Θεός βάδισε με το παράδειγμά Του την τεθλιμμένη στενή και ανηφορική οδό του λόφου του Γολγοθά, η οποία εμπεριέχει και τον άδικο εμπαιγμό, τη συκοφαντία, τα βασανιστήρια... Η οδός λοιπόν αυτή για κάθε μοναχό και για κάθε Χριστιανό που επιζητεί τη σωτηρία και την αιωνιότητα αποτελεί θα λέγαμε βασικό στόχο, σκοπό και μονόδρομο. Κανείς άλλωστε δεν αγίασε χωρίς να τη βαδίσει. Γιατί η οδός αυτή καταλήγει στη σταύρωση αλλά και στην ανάσταση.
Ο ηγούμενος Εφραίμ βάδισε την οδό αυτή με το χειρότερο δυνατό τρόπο, όταν παραμονές της Ενσάρκωσης του Κυρίου οδηγούνταν από πολιτικές σκοπιμότητες σιδηροδέσμιος στον Κορυδαλλό! «Μωρέ καλά του έκαναν. Καιρός ήταν να μπει και μία τάξη στην ασυδοσία του κλήρου. Ρασοφόρος ήταν αυτός η μπίζνεσμαν...» ήταν η αντίδραση των περισσότερων. Αντίδραση που έμοιαζε μ'αυτή των Ιουδαίων που φωνασκούσαν κατά του Κυρίου μας, οπως συμβαίνει σ'όλες τις περιπτώσεις συκοφαντιών. Ο ηγούμενος όμως, άντεξε στα βέλη της συκοφαντίας προβάλλοντας την προσευχή που διδάχθηκε από αγίους αγιορείτες γεροντάδες στο διάβα του στο Περιβόλι της Παναγίας μας.
Κατά την παραμονή του στις φυλακές Κορυδαλλού, το διάστημα που τελείωνε το επισκεπτήριο και έμενε μόνος ξέκλεβε χρόνο για να μιλήσει με συγκρατούμενούς του και να αφουγκραστεί τα προβλήματά τους, να βιώσει τον πόνο τους, όχι μόνο ως απόμακρος ενίοτε πνευματικός αλλά ως πάσχων και ο ίδιος. Όταν βιώσεις άλλωστε τον πόνο τότε μπορείς πολύ καλύτερα να νιώσεις τον πονεμένο, λέει ο σοφός λαός μας! Κι αυτό ακριβώς του ενεργοποίησε ακόμη περισσότερο τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής του. Και την ευαισθησία αυτή όταν μετά λίγες εβδομάδες αποφυλακίστηκε την πέρασε στη γεροντία αλλά και σ'όλη την αδελφότητα της Μονής Βατοπεδίου. Έτσι, αυξήθηκε ακόμη περαιτέρω η συνδρομή της Μονής για αποφυλακίσεις.
Αποτέλεσμα λοιπόν της ευαισθησίας αυτής ήταν η διάθεση του ποσού των δύο εκατομμυρίων ευρώ για να ελευθερωθούν φυλακισμένοι που έκτιαν ποινές για λίγα χρέη... Μέσα σε λίγους μήνες το ιστορικό αυτό μοναστήρι κατάφερε να δώσει το καλύτερο δώρο στις οικογένειες πολλών φυλακισμένων, φτωχές και ανήμπορες να ανταπεξέλθουν στα προς του ζην. Και η προσφορά αυτή της Μονής δυστυχώς πέρασε απαρατήρητη... Η Ιερά Μονή Βατοπεδίου άλλωστε παραδοσιακά πρωτοστατούσε πάντοτε σε έργα φιλανθρωπίας.
Κάποιοι ωστόσο σκεπτόμενοι πονηρά και οδηγούμενοι εκ του πειρασμού ίσως αναρωτηθούν για το που βρίσκει το μοναστήρι αυτά τα μεγάλα ποσά και τα διαθέτει. Ας μάθουν,όπως λέγει πνευματικό παιδί του γέροντα ότι «τα περισσότερα εξ αυτών προέρχονται από δωρεές πιστών και τάματα προς την Παναγία μας την Παραμυθία και την Τιμία Ζώνη». Τα θαύματα προσθέτει, που ακολούθησαν της μετάβασης της Τιμίας Ζώνης στη Ρωσία, όπου πάνω από 1800 άκληρες οικογένειες Ρώσων απέκτησαν παιδιά μετέτρεψαν πολλούς εξ αυτών σε φίλους και προσκυνητές της Μονής.
Πολλοί εκ των ανωτέρω Ρώσων Ορθοδόξων αδελφών μας και κυρίως αυτοί που βίωσαν τα θαύματα της Παναγίας πρόσφεραν χρήματα. Ο γέροντας και η γεροντία αποφάσισαν τότε να διαθέσουν τα χρήματα αυτά εξ ολοκλήρου σε έργα φιλανθρωπίας. Άλλωστε καθημερινά κατέφθαναν στο μοναστήρι πάμπολλα αιτήματα φυλακισμένων και φτωχών οικογενειών μέσω των ενοριών, μοναστηριών και μητροπόλεων και λόγω της οικονομικής κρίσης είχαν γεωμετρικώς αυξηθεί. Κι οι Ρώσοι χριστιανοί μάλιστα πρόσφεραν τις περισσότερες φορές όχι εκ του περισσεύματος αλλά και του υστερήματός τους. Με τον τρόπο αυτό, όπως μας είπε φίλος και πνευματικό τέκνο του ηγουμένου, η δοκιμασία του γέροντα συνέβαλε ούτως ώστε η Ιερά Μονή Βατοπεδίου όχι μόνο να αυξήσει το έργο φιλανθρωπίας στο οποίο πάντοτε πρωτοπορούσε αλλά και να αναδειχθεί εν μέσω οικονομικής κρίσης σε ένα αδιάλειπτο χώρο φιλανθρωπίας και προσφοράς προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Ίσως αυτό το κοινωνικό έργο της Ιεράς Μονής επεδίωκαν και επιδιώκουν σήμερα να εμποδίσουν αυτοί που εμμένουν να διατηρούν δεσμευμένους τους λογαριασμούς της ιστορικής Μονής επιστρατεύοντας φθηνές δικαιολογίες.